16/3/10

Το Μαγισσάκι κι ο Επίκτητος....


Από τους χρόνους τους παλιούς - το 'χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες - να βρω το Μαγισσάκι

Τ' άπιαστο σαν αερικό - στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς - αλίμονο σου -εκάης

Έβγα έβγα Μαγισσάκι - Τι ζουμπούλια και τι κρίνα
χτύπα χτύπα το ραβδάκι - Τι κι ετούτα τι κι εκείνα
Ντο και ρε και μι και φα - Ντο και ρε και φα και μι
μες στα ροζ τα σύννεφα - φούχτα μου και δύναμη

Ποιος θα μου δώκει δύναμη - κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες - να βρω το Μαγισσάκι
Που 'ναι σπηλιά του ο ουρανός - άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του - στην άκρια του κυμάτου

Χτύπα χτύπα το ραβδάκι - Τα παπιά και τα βαπόρια
χύνε το νερό στ' αυλάκι - παν μαζί και πάνε χώρια
Φα και ρε και μι και ντο - Έξι τέσσερα κι οχτώ
μες στο μπλε το ξάγναντο - γούρι μου και φυλαχτό

Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές - ν' ανάψω ένα κεράκι
να κάνει θαύμα στα κρυφά - για με το Μαγισσάκι

Που να κοιμάμαι ξυπνητός - να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά - μα να 'μ' ερωτευμένος

Οδυσσέας Ελύτης - Τα Ρω του Έρωτα

ΤΟ ΜΑΓΙΣΣΑΚΙ



Λοιπόοον...
Σήμερα έχει μαγισσάκι η πεταλούδα. Και ραβδάκια.
Σήμερα "τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια....."
Μάλιστα.
Τι μόνο οι άλλοι θα παραδοξολογούν?
Κοάν αυτοί?
Στίχο εμείς.........................



Εις πείσμα των καιρών, λοιπόν, εμείς αισιοδοξούμε (το εμείς της μεγαλοπρεπείας ετσι? μη ξεχνιόμαστε....μη ξεχνιόμαστε....)
οι οποίοι καιροί φαίνονται ζοφεροί
-αλλά δεν είμεθα και πεισμένες ότι είναι κιόλας.
Ως γνωστόν εκ των παναρχαιοτάτων χρόνων,
η πεταλούδα ως έντομον χαρακτηρίζεται από μία έντονη αντιδραστικότητα και ανθεκτικότητα.
Και ουχί εκ φύσεως μόνον. Στηριζόμεθα, επίσης, στα γεγονότα και στην ερμηνεία τους.
Μη και βιάστηκε να πει κανείς εμ βέβαια πεταλούδα είναι αυτή τι να λέει για μαγισσούλες, μελισσούλες, κλπ θα λέει.

Αμ δε.

Εδώ υπεισέρχεται ένας αρχαίος σοφός και στηρίζει την πεταλούδεια θεώρηση των πραγμάτων.

Ο Επίκτητος.

Λέει λοιπόν ο σοφός αυτός άνθρωπος οτι δεν είναι τα γεγονότα απο τη φύση τους μαύρα κι άραχνα κάπως
αλλά η ερμηνεία των γεγονότων είναι αυτή που προσδίδει στα γεγονότα τη μαυρίλα τους.
(όπου, βέβαια, αντί για μαύρο μπορείς να δώσεις στο γεγονός οοοποιο επίθετο
εσύ θες:

ανησυχητικο.

ελπιδοφορο.

χαρούμενο.

φωτεινό.

γιορτινό.

μαύρο.

άραχνο.

γελαστό.

αισιόδοξο.

χρωματιστό.

αγαπημένο.

ξαφνικό.

αναπάντεχο (σαν τον Έρωτα. Και μην πει κάποιος αμαν πια πεταλούδα, επαναλαμβάνεσαι, ο έρωτας κι ο έρωτας κι ο έρωτας..
διότι θα πω πάλι κι εγω κάτι για τη ρήση του σοφού...εντάξει?
κι ίσως συνεχίσω και πω για την αγάπη που είναι φως και είναι και ενέργεια και είναι έτσι και είναι αλλιώς και είναι αλλιώτικη.....εντάξει?)

Για τα γεγονότα λέγαμε λοιπόν και την ερμηνεία των γεγονότων αυτών καθεαυτών.
Τα γεγονότα είναι γεγονότα αλλά η ερμηνεία τους είναι αυτή που σε ταράζει ή μη.
Διότι το γεγονός ως γεγονός είναι ουδέτερο.
Εσύ του δίνεις τον χαρακτηρισμό.
Εσύ. (Και τα ΜΜΕ είθισται. Αλλά ποιος από μας ανοίγει τηλεόραση έτσι ώστε να επηρεαστεί από την τυχούσα ερμηνεία ενός εκάστου γεγονότος? Ε?)

"Ου τα πράγματα ταράττει άνθρωπον, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα".
Είπε ο Επίκτητος.
Ρε μπας κι έχει δίκιο?
Ρε μπας κι έχει δίκιο, λέγω?

...............................................................................
........Και δεν θυμάμαι?
.....................................Καλημέρα είπα?
Καλημερααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα!!!!!!



18 σχόλια:

Savvina είπε...

Γειά σου βρε Πεταλούδα.
Καλώς σε βρήκα και από εδώ.
Σωστά τα λές.
Σωστά τα λέει και ο σοφός.
Να αισιοδοξούμε...
Και ο Οδυσσέας Ελύτης πάντα με μαγεύει.
Να είσαι καλά.
Καλή εβδομάδα να έχεις.
Καλό απόγευμααααααααααα............

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Αχ αυτό το"Εγχειρίδιον"του Επίκτητου θα΄πρεπε να ήταν κύριο μάθημα στα σχολεία στα παιδιάμας.Γιατί με όλους αυτους τους καφρους(media πολιτικοι και δεν συμμαζεύεται)να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου και να ερμηνεύουν τα γεγονότα κατα το δοκούν.Και να τα περνάνε στο μυαλό μας σαν να ερχεται η συντέλεια του κόσμου.Και ο καθείς να τα ξαναερμηνεύει συνηθως ακόμα πιο αρνητικά,ε..τότε είναι να πάρουμε τα βουνά.
Είπε επίσης ο Επίκτητος "ο απάιδευτος(ο απλός άνθρωπος)άλλους κατηγορεί για τα δικά του,εκείνος που άρχισε να εκπαιδεύεται τον εαυτό του και ο πεπαιδευμένος ούτε τον εαυτο του"για να φθάσουμε το ιδανικό της απάθειας και της αταραξίας των στωικων,ψίχα δύσκολο,αλλά να κάνουμε ένα κλικ στο κουμπάκι της τ.v. και στις φυλάδες μπορόυμε.Και να δεχόμαστε τα γεγονότα ως έχουν,χωρίς ερμηνεία.
"μη γυρεύεις τα πραγματα να γίνονται όπως τα θέλεις,αλλά θέλε όπως γίνονται και θα ευτυχίσεις"Επίκουρος!
Aλλά εμείς δεν μασάμε...μασάμε Πεταλούδα μου;
Είδες μ΄αυτά και τ΄άλλα καλημέρα δεν σου είπα..Καλημεεεεεεεεεερα!!!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ναι, έχει δίκιο!
Καλά που το διάβασα ξανά, γιατί το είχα ξεχάσει.
Ήρθε και το μαγισάκι και μου έφτιαξε την διάθεση.
Ευχαριστώ.
Το χρειαζόμουν.
Καλημέρα πεταλούδα.

το μολύβι είπε...

Καλημέρα πεταλούδα μου!
Χαίρομαι, χαίρομαι, χαίρομαι
να σε διαβάζω!
Ορθώς ομιλείς!!!
Αυτό που φαίνεται δυσκολία
είναι στην πραγματικότητα ΕΥΚΑΙΡΙΑ!
Θα μεταμορφώσουμε τον τρόπο της σκέψης μας;;;
Θα φοβηθούμε την μεταμόρφωση;
Πες πεταλουδίτσα μου σαν ειδικός
στις μεταμορφώσεις!
Έχεις και το ραβδάκι...
Το χρησιμοποίησες ήδη!
Κάτι χρωματιστά φτερά ένοιωσα - είδα ξαφνικά στην πλάτη μου!!!
Στέλνω χαρά και πεταλουδίσματα (άκου θράσος!!!)
Και μια τεράστια αγκαλιά σε όλους.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Σαββινακι!!!!
καλως ηρθες!!!!
καλα τα λεει ο σοφος ετσι δεν ειναι?
κι ο Ελυτης μιαν αχτιδα φως κι αυτος...
ας βαλουμε κι εμεις τις δικες μας αχτιδες λεω βρε Σαββινακι..
μιαν αχτιδα φως εσυ...
μιαν αχτιδα ο Ευρυτρελος,,
ε που θα παει?
θα τη διωξουμε αυτη τη μαυριλα που θελουν να μας πνιξει....
καλημερααααααααααααααααααα!!!
Υ.Γ σου το χαριζω αυτο το αποσπασμα απο τον ΗΛΙΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑΤΟΡΑ.
ο ηλιος ο ηλιατορας δεν ειναι
ο Παντοκρατορας?????
καλημερααααααααααα β'!!!!!!



Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
ο πετροπαιχνιδιάτορας

λίγο το στόμα του άνοιξε
κι ευθύς εμύρισε άνοιξη

Τα δέντρα κελαηδήσανε
τα ζωντανά σουνίσανε

κι οι άνεμοι χρωματιστούς
γεμίσανε χαρταετούς.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

"ΧΑΙΡΕ η Καιομενη και χαιρε η Χλωρη
Χαιρε η Αμεταμελητη με το πρωραιο σπαθι

Χαιρε η που πατεις και τα σημαδια σβηνονται
Χαιρε η που ξυπνας και τα θαυματα γινονται

Χαιρε του παραδεισου των βυθων η Αγρια
Χαιρε της ερημίας των νησων η Αγια

Χαιρε η Ονειροτοκος χαιρε η Πελαγινη
Χαιρε η Αγκυροφορος και η Πενταστέρινη

Χαιρε με τα λυτα μαλλια η χρυσιζοντας τον ανεμο
Χαιρε με την ωραια λαλια η δαμαζοντας τον δαιμονα

Χαιρε που καταρτιζεις τα Μηναια των κηπων
Χαιρε που αρμοζεις τη ζωνη του Οφιουχου

Χαιρε η ακριβοσπαθιστη και σεμνη
Χαιρε η προφητικια και δαιδαλικη"

καλη σου μερα Πελα!
προτιμησα να σου "σχολιασει" ο Ελυτης σημερα
και να σου θυμισει οτι εισαι και
Ονειροτοκος
και
Πενταστερινη...............

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλη σου μερα Επικουρε!
μηπως εχεις ξεχασει κι αυτο Επικουρε:

"...Μαζι τους εγω, το χερι κινω
Ποιητης των νεφων και των κυματων !
Στο στενο τενεκε με το χρωμα βουτω
τα πινελα μαζι τους και βαφω:
Τα καινουργια σκαρια
τα χρυσα και τα μαυρα εικονισματα !
Βοηθος και σκεπη μας ʼη Καναρη !
Βοηθος και σκεπη μας ʼη Μιαουλη !
Βοηθος και σκεπη μας Αγιά Μαντω ...."

Ποιητης των νεφων και των κυματων
Επικουρε.
αυτο σου ευχομαι να εισαι
παντα................

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

"Η ΓΕΝΕΣΙΣ
Στην αρχη το φως και η ωρα η πρωτη
που τα χειλη ακομη στον πηλο
δοκιμαζουν τα πραγματα του κοσμου
Αιμα πρασινο και βολβοι στη γη χρυσοι
Πανωραια στον υπνο της απλωσε και η θαλασσα
γαζες αιθερος τις αλευκαντες
κατω απο τις χαρουπιες και τους μεγαλους ορθιους φοινηκες
Εκει μονος αντικρισα
τον κοσμο
κλαιγοντας γοερα
Η ψυχη μου ζητουσε Σηματωρο και Κηρυκα
Ειδα τοτε θυμαμαι
τις τρεις Μαυρες Γυναικες2.
vα σηκωνουν τα χερια κατα την Ανατολη
Χρυσωμενη τη ραχη τους και το νεφος που αφηναν
λιγο-λιγο σβηνοντας
δεξια Και φυτα σχηματων αλλων
Ηταν ο ηλιος με τον αξονα του μεσα μου
πολυαχτιδος ολος που καλουσε Και
αυτος αληθεια που ημουνα Ο πολλους αιωνες πριν
Ο ακομη χλωρος μες τη φωτια Ο ακοπος απ' τον ουρανο
Ενιωσα ηρθε κι εσκυψε
πανω απο το λικνο μου
ιδια η μνημη γιναμενη παρον
τη φωνη πηρε των δεντρων, των κυματων:
"Εντολη σου, ειπε, αυτος ο κοσμος
και γραμμενος μες τα σπλαχνα σου ειναι
Διαβασε και προσπαθησε
και πολεμησε" ειπε
"Ο καθεις και τα οπλα του" ειπε..."

Μολυβι Μολυβακι μου?
το μαγικο ραβδακι σε εχει αγγιξει..
χρωμα στα φτερα εσυ θα επιλεξεις..
εχεις κι εντολη του Ποιητη:
διαβασε και προσπαθησε και πολεμησε...
ο καθεις και τα οπλα του ειπε....

κι εσυ Μολυβακι
να γραψεις πρεπει....
να τραβηξεις γραμμες...
σημεια......
κι οταν κατι δεν βγαινει...
να το σβηνεις πεταλουδιζοντας...
και να αρχιζεις ξανα...............

καλημερα ειπα?
καλημερααααααααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!

Nath είπε...

Μια μάγισσα μικρή
Βγήκε σε κλειστή αυλή
Κοίταξε τον ουρανό
Και με δάκρυα είπε στο Θεό
Μου’χεις πάρει το ραβδάκι
Και είμαι μόνο κοριτσάκι
Δεν μπορώ να σε ακουμπήσω
Και το χέρι σου να σφίξω
Όλα δείχνουν άδεια τώρα
Έχει έρθει και η μπόρα
Τι να κάνω… τι να κάνω
Θέλω μόνο να σε φτάνω
Τότε ο Ετούτος ο Πατέρας
Φύσηξε και βγήκε αέρας
Και τη μαγισσούλα πήρε και ανέβασε ψηλά
Και έτσι το κορίτσι μπήκε στου Θεού την αγκαλιά!

Πεταλούδα τρυφερή
Έχεις χρόνια το ραβδί
Μαγικά μας έχεις κάνει
Και δεν ξέρω τι μας πιάνει
Λες να πάω σε γιατρό?
Μπααααα εδώ είναι το γιατρικό
Το ραβδί σου το ασημένιο
Με φτερά είναι προορισμένο!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

ευχαριστω πολυ Nath!
ομορφο το ποιημα σου παλι..
τελικα ηταν να μην κανεις την αρχη ε?
καθως το διαβαζα
αισθανομουν και τη διαθεση ταυτοχρονως...
ευχαριστω ιδιαιτερως για τον τοσο ιδιαιτερο τροπο
που αναφερεσαι
στο τρυφερο ραβδακι της πεταλουδας.
μεσα στο πεταλουδισιο μεν-ξερο δε κεφαλι μου
εχω δημιουργησει ενα
μακαρι να αποκτησει καποτε και υποσταση πραγματικη....
χαιρομαι που σε αισθανομαι χαρουμενη!
ετσι..
λιγη χαρα εσυ..
λιγη χρωματιστη φτερωτη το Μολυβακι
ενα τραγουδι στην εκπομπη του ο Επικουρος
ενα περιποητικο αγγιγμα η Σαββινα(αυτη να δεις μαγισσουλα και ναγικο αγγιγμα, μπες στο μπλογκ της να δεις.....)
ε θα γειρει προς το αισιοδοξο και το χαμογελαστο η ζυγαρια....
καλημερα Ναθ!!!!!!!!!!!!!!


ΑΝΕΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Θέλω καράβια σπρώχνω θέλω σταματώ
Τα δυο βουνά χωρίζω και τα περπατώ

Μες στις αγάπες μπαίνω και ζαλίζομαι
κι από τα μυστικά τους αντραλίζομαι

Σ' όλους το παραγγέλνω σ' όλους το μηνώ
Τρώγεται ο νους του ανθρώπου μόνο αλίμονο.
απο τον Ηλιο τον Ηλιατορα

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Το'χεις..το'χεις το ραβδάκι σου το πεταλουδίσιο...ακόμα και το όνομά μου το Πελαγι(α)νο το βρήκες!Καλό απόγευμα!

Margo είπε...

Άργησα λίγο σου λέω μια αισιόδοξη καλησπέρα της 19ης:))
Δίκιο έχει ο Επίκτητος μαζί του/σου και εγώ. Όξω η μαυρίλα.. όξωωω!!!
:)

το μολύβι είπε...

Ποιά μαυρίλα;
Από χθες και επισήμως άνοιξη!
Όργιο χρωμάτων και αρωμάτων αρχίζει!
Ο ήλιος είναι πάντα εκεί,
ακόμα κι αν τα βαριά σύννεφα τον χειμώνα τον κρύβουν...
Και λάμπει πάντα, και μας θυμίζει
αυτά που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Μπορεί για λίγο να με παρασέρνουν αυτοί που δουλεύουν με το σκοτάδι...
μπορεί για λίγο να πέφτω,αλλά ξανασηκώνομαι,
και σκοπός μου είναι να κοιτώ μπροστά, και ψηλά!
Το φως λάμπει, και τα ζουμπούλια μοσχοβολάνε...
Κι έχω αγάπη γύρω μου κι εντός.
Αγάπη τρελή για το φως...
Μοσχοβολιστά, ηλιόλουστα φιλιά!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

με το ραβδακι μου λοιπον
θα αγγιξω το παραθυρο σου
και θα σου φερνει ανασαιμια απο το Πελαγος...ανασαιμια η δαμαζοντας τον δαιμονα...
Πελαγινη και Πενταστερινη
καλη σου μερα!!!!!!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

τι σημασια εχει το αργα και το νωρις?
καλημερα πεταλουδισια με φως σου στελνω!!!-αν και στο νησι σου το φως δεν λειπει...

"Κι επειδη συλλογίστηκεν ωραια που ειναι στην αγκαλια ο ενας του αλλου
γεμισαν ερωτα οι μεγαλες γουρνες
αγαθα σκυψανε τα ζωα μοσκαρια και αγελαδες
σα να μη ητανε στον κοσμο πειρασμος κανενας
και να μη ειχαν γινει ακομη τα μαχαιρια
"Η ειρηνη θελει δυναμη να την αντεξεις" ειπε
και στροφη γυρω του κανοντας μ' ανοιχτες παλαμες εσπειρε
φλομους κροκους καμπανουλες
ολων των ειδων της γης τ' αστερια
τρυπημενα στο ενα φυλλο τους για σημειο καταγωγης
και υπεροχή και δυναμη......."


να ζεις μεσα στην αγαπη και την ειρηνη Μαργκο...
και την ευαισθησια εχεις και τη δυναμη....
κι ο9λων των ειδων της γης τα αστερια
να συντροφευουν κι εσενα
και τα μικρα αστερακια σου.....

καλημερα Μαργκο!!!!!!!!!!!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

....."4. το νου σας:

από μας εξαρτάται η άνοιξη

να ξαναδώσουμε στα πόδια μας το χώμα

το πράσινο στο πράσινο

δεν ωφελούν πια οι μυώνες

θέλει αγάπη θηριώδη



5. χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο

και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία



40. τα ορθογραφικά λάθη τα διορθώνεις

με λίγο πετραδάκι άμπωτης

και πολύ νερό της λουίζας

..........................."

69 Χρυσαλλιδες- Οδυσσεας Ελυτης

Μολυβι Μολυβακι μου
..μας θυμιζει αυτο
που δεν πρεπει να ξεχναμε.
την αγαπη εντος μας
και το Φως γυρω μας...
ακομα και πισω απο τα συννεφα
ακομα και μεσα στο σκοταδι..
μεσα μας ειναι φως
ε Μολυβακι μου?
και χρωματα
κι αρωματα
και τραγουδια
κι ενα χαμογελο
μεγαλο σου στελνω
τραγουδιστο
πολυχρωμο
φτιαγμενο
απο οοολων των ειδων της γης τα αστερια!!!!!!!!!!!!!

καλημερα Μολυβακι!!!!!!!!!!!!
τι θα ζωγραφισουμε σημερααααααα????

το μολύβι είπε...

Χμμμ…

Μια ελιά έχω στο μυαλό μου,
Εκκρεμότητα για ζωγραφικές και άλλες εμπνεύσεις.
Μια ελιά που σε ένα παιδί 6 – 7 χρονών φαίνεται πως μίλησε κάποτε.
Ποιος ξέρει; Μπορεί να ήταν και η φαντασία του παιδιού…
Και η φαντασία, μια άλλη πραγματικότητα κι αυτή δεν είναι;

Τη βλέπω με ρίζες βαθιές, να ξεχωρίζει τις ουσίες,
να παίρνει ότι χρειάζεται.

Τη βλέπω να στηρίζεται γερά στον κορμό της, κι όταν τον αγκαλιάζω,
πάλλομαι απ’ τη ζωή που τρέχει και ξεχειλίζει από τις φλέβες της.

Κλαδιά απλωτά, με φύλλα σεμνά σχεδόν ντροπαλά, καθόλου φανταχτερά,
Μα ικανά να κοιτάζουν τον ήλιο, να συνομιλούν με τον αέρα, κι ότι τους δίνεται
να μεταμορφώνεται, να μετασχηματίζεται με ευγνωμοσύνη και να γίνεται χρήσιμο.

Σε μια συνομιλία αιώνων τη βλέπω με τα πουλιά, τα ζωύφια, τους ανθρώπους.
Και τη νύχτα, μέσα στην ησυχία, συνομιλεί με το σύμπαν.

Ξέρει τη σπουδαιότητα της κάθε εποχής,
Ήρεμος παρατηρητής και δημιουργός…και συνθέτης.

Μπορεί να σας φαίνονται κουτά και παιδιάστικα όλα αυτά.
Μη με κοροїδέψετε…
Φταίει που ξανάγινα για λίγο 6 – 7 χρονών
και ξεχώρισα μ’ άλλον τρόπο τα σημαντικά από τα ασήμαντα,
κι ο νους μου αντί να αναλύσει , σύνθεσε, έτσι όπως του πρέπει…

Και θυμήθηκα την ουσία…

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

οποιος κοροιδεψει αυτο το εξαχρονο
παιδακι
θα εχει να κανει μεμενα και το φτερο μου και το ραβδακι μου
Μολυβι Μολυβακι μου......
ετσι να συνεχισεις να συνθετεις και να αφησεις την αναλυση στο νου που δεν ξερει αλλιως να επιβιωσει παρα χωριζοντας, κατατασσοντας και στγκρινοντας......
και οχι μονο να θυμασαι την ουσια
να εισαι η Ουσια...
ετσι κι αλλιως
Ειμαστε η Ουσια,
αλλα δεν το θυμομαστε πια.....
"ηρεμος Παρατηρητης,
Δημιουργος
και Συνθετης..."
κι οτι εκκρεμοτητες Μολυβακι
υπαρχουν
για να αρχισουμε να τις "τακτοποιουμε"...
καλες εμπνευσεις να εχεις Μολυβακι..
κι εδω ειμαστε κι εμεις(να μας τις
"αφηνεις"..και ζωγραφικες πολυ θα θελαμε να δουμε....
πολυχρωμες....
εγω θα βαλω το μπλε παντως....
ενταξει?)

καλημερα Μολυβακι μου!!!!!!!
Υ.Γ δεν ξερω αν η φαντασια ειναι μια αλλη πραγματικοτητα..
εχω την αισθηση
οτι η πραγματικοτητα ειναι στη φαντασια μας......