23/5/10

Ζώντας..



Toν εαυτό μου ρώτησα. *
"εδιζησάμην εμεωυτόν"- "αναζήτησα τον εαυτό μου"
Ηράκλειτος




* η μετάφραση της ρήσης του Ηράκλειτου ως "τον εαυτό μου ρώτησα", αποδίδεται έτσι στο βιβλίο " Η κρυμμένη αρμονία", του Osho, εκδόσεις Rebel. Την προτίμησα αν κι ίσως ξεφεύγει από το πνεύμα του Ηράκλειτου.







Fullmoon- Kitaro

12 σχόλια:

Nath είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση …!

Τον εαυτό μου ρώτησα…

Ζώντας…

Πανσέληνος (σε λίγες μέρες)…

Αφήνω τη μουσική να με οδηγήσει λοιπόν…

Έχω ρωτήσει πολλές φορές τον εαυτό μου τι λάθος έκανα και απάντηση δεν έχω λάβει, μέχρι που πριν λίγο καιρό διάβασα κάτι που με έκανε να σταματήσω αποσβολωμένη και να αναγνωρίσω τι έκανα μέχρι τώρα στη ζωή μου…

«….. για τον άνθρωπο όμως που νιώθει έντονη την παρόρμηση να αναπτύξει τη συνειδητότητά του και να γίνει πραγματικό άτομο,
*αδιαίρετος, πέρα από την επίδραση τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής ζωής*……»

Μέσα στις παραπάνω γραμμές αναγνωρίζω το «δικό μου λάθος» και ίσως και κάποιων ακόμη…
"Την ταύτιση" με οτιδήποτε… είτε είναι «εξωτερικό» αλλά είτε είναι και «εσωτερικό».
Την ταύτιση με κάποιο χαρακτήρα, του θύτη ή του θύματος, του κριτή ή του κρινόμενου, του καλού ή του κακού κλπ.κλπ.κλπ., ακόμα και όλων μαζί ταυτόχρονα.

Και ρωτώ λοιπόν τον εαυτό μου...

Μπορώ να ζήσω πραγματικά όταν ταυτίζομαι με ρόλους?
Όχι μου απαντά..

Και πως μπορώ να σταματήσω να ταυτίζομαι με ρόλους?
Εδώ δεν παίρνω καμία απάντηση, προς το παρόν…

Γειά σου Πεταλούδα...!
Πολύ όμορφη μουσική επιλογή και
Υπέροχη "Κοσμική Φωτογραφία"!!!

Κωστας είπε...

''Ο Σιντάρτα έξι χρόνια περιπλανιόταν, επισκέφθηκε όλους τους σοφούς, άγιους, επιστήμονες, διάφορους γκουρού, όμως ήταν ανικανοποίητος, γιατί δεν ένιωθε βαθιές αλλαγές. Ασκητισμός, νηστεία, γιόγκα, όλα μάταια.
Μια φορά ο Σιντάρτα θέλησε να διαβεί ένα ποτάμι από το ρηχό του πέρασμα. Η ροή του ποταμιού ήταν δυνατή, ενώ ο Σιντάρτα ήταν τόσο αδύναμος ώστε ζαλίστηκε και έπεσε στο νερό. Τον πήρε το ποτάμι, όμως ξόδεψε τις τελευταίες του δυνάμεις για να πιάσει μια ρίζα ενός δέντρου και το ρεύμα τον παρέσυρε στην όχθη.
Σε τέτοια κατάσταση, μη έχοντας δυνάμεις να βγει από το ποτάμι, ο Σιντάρτα ξαφνικά κατανόησε: "Η ζωή είναι όμοια με τον ωκεανό. Και αν η ζωή είναι ωκεανός, τότε όλα αυτά που κάνω είναι ένα μεγάλο λάθος. Αν κατάντησα να μην μπορώ να περάσω ένα ποτάμι, πώς θα διασχίσω τον ωκεανό της ζωής; Ο δρόμος μου δεν είναι σωστός. Έγινα πολύ αδύναμος, ενώ για να ανεβαίνω στον Θεό, χρειάζομαι πολύ ενέργεια".
Τελικά βγήκε από το ποτάμι, ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο και χαλάρωσε. Αυτή η βραδιά είχε πανσέληνο. Για πρώτη φορά, ύστερα από έξι χρόνια ασκητικής ζωής, ο Σιντάρτα έπεσε σ' ένα βαθύ ύπνο χωρίς όνειρα. Το πρωί κατανόησε ότι δεν βιάζεται να πάει κάπου, δεν είχε μπροστά του κάποιο στόχο, δεν έπρεπε να κάνει ασκήσεις. Πρώτη φορά ένιωθε την πλήρη ελευθερία. Ξαπλωμένος κάτω από το δέντρο παρακολουθούσε την ανατολή του ήλιου. Κοιτούσε πως έσβηνει το τελευταίο πρωινό αστέρι. Λένε πως αυτή τη στιγμή που εξαφανίστηκε αυτό το αστέρι, εξαφανίστηκε και ο Σιντάρτα. Γεννήθηκε ο Βούδας! Μέσα σε μια στιγμή μπροστά του πέρασαν τα έξι χρόνια περιπλάνησης σαν ένας εφιάλτης, αλλά αυτά έμειναν στο παρελθόν.
Ο Βούδας έγινε φωτισμένος!''

Η αληθεια ειναι παντου..ακομη και σε ενα.. http://2.bp.blogspot.com/_WrkawHfH9Oo/Sj87NTVndmI/AAAAAAAACGA/5eMfajQYEBs/s320/Brassica_romanesco-broccoli-math-incredible-fractal.jpg

Την καλημερα μου :)
Υ.Γ.Η google απολογηθηκε και επανορθωσε.

Καλυψώ είπε...

υπεροχη η μουσικη και η φωτογραφια..
μου δημιουργησε ομορφες εικονες
με ταξιδεψε..
αναρωτιεμαι καμια φορα
πως μπορουμε να νιωθουμε μονοι
με τοση ομορφια γυρω μας!

την καλησπερα μου..:)

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλη σου μέρα Nath!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλή σου μέρα Περσέα!
πολύ όμορφη ιστορία...

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

είναι , ίσως, γιατί βιαζόμαστε
και δεν συνειδητοποιούμε πόση ομορφιά υπάρχει όντως γύρω μας..
και πόσο όμορφοι είμαστε κι εμείς..
και πόση ομορφιά κρύβουν και οι άλλοι..
καλή σου μέρα Καλυψώ
φωτεινή και γιορτινή εύχομαι να είναι..

το μολύβι είπε...

Καλή μέρα κι από μένα...

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλημέρα Μολυβάκι!
που ζωγράφιζες τόσον καιρό?
Υ.Γ συνάντηση bloggers χωρίς Μολυβακια γίνεται?
θα καταφέρεις να πας?

το μολύβι είπε...

Μέσα μου προσπαθούσα Πεταλούδα μου...
Πάντα όμως είμαι εδώ, έστω και σιωπηλά.
Την χρειάζομαι την σιωπή συχνά,
γιατί ξεκαθαρίζω τις αμέτρητες πληροφορίες με το δικό μου τρόπο.
Αυτή η σιωπή, άλλες φορές είναι ήσυχη, κι άλλες έχει πολύ δυναμική.
Θα τα πούμε...

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

αν έχεις διάθεση και χρόνο
ρίξε μια ματιά εδω Μολυβάκι:
http://www.puresilence.org/nisargadatta_maharaj_and_silence.htm

καλημερα β'!
αν και βροχερή
είναι και φωτεινη!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Μολύβι?
αυτή είναι η αρχική διεύθυνση:

http://www.puresilence.org/

καλημέρα γ΄!

το μολύβι είπε...

Ευχαριστώ πολύ πεταλούδα μου.

Κάτι θα καταφέρω με τα άθλια αγγλικά μου.