13/6/10

Το τριαντάφυλλο


....."Έμαθα πολύ γρήγορα να ξεχωρίζω αυτό το λουλούδι. Πάνω στον πλανήτη του μικρού πρίγκηπα, υπήρχαν πάντα πολύ απλά λουλουδάκια, στολισμένα με μια μονάχα σειρά από πέταλα και που δεν έπιαναν και πολύ τόπο και που δεν ενοχλούσαν κανένα. Ένα πρωινό ξεπηδούσαν ανάμεσα στο χορτάρι κι ύστερα χάνονταν το βράδυ.

Μα κείνο εκεί το λουλούδι είχε φυτρώσει μια μέρα, από ένα σπόρο φερμένο κανείς δεν ξέρει από πού, κι ο μικρός πρίγκηπας το είχε παρακολουθήσει από πολύ κοντά αυτό το κλωναράκι που καθόλου δεν έμοιαζε με τ' άλλα κλωναράκια. Θα μπορούσε να 'ναι ένα καινούριο είδος μπαομπάμπ.

Μα το δεντράκι γρήγορα σταμάτησε να ψηλώνει, άρχισε μάλιστα να ετοιμάζεται να πετάξει λουλούδι. Ο μικρός πρίγκηπας που το παρακολουθούσε συνέχεια κι έβλεπε να βγαίνει ένα τεράστιο μπουμπούκι, ένιωθε πως θα πετιόταν κάτι θαυμαστό, μα το λουλούδι δεν σταματούσε να ετοιμάζεται για να γίνει όμορφο, προφυλαγμένο από το πράσινο δωματιάκι του. Με πολύ προσοχή, διάλεγε τα χρώματά του. Ντυνόταν χωρίς βιασύνη. Ταίριαζε ένα-ένα τα πέταλά του. Δεν θα 'θελε να παρουσιαστεί τσαλακωμένο όπως οι παπαρούνες. Δεν ήθελε να παρουσιαστεί παρά μονάχα μέσα στην τέλεια ακτινοβολία της ομορφιάς του. Ε! ναι! Ήταν πολύ φιλάρεσκο, ήθελε ν' αρέσει! Ο μυστηριώδης στολισμός του είχε κρατήσει, λοιπόν, μέρες και μέρες. Κι ύστερα, να που ένα πρωί, ακριβώς τη ώρα που έβγαινε ο ήλιος, έκανε την εμφάνισή του.

Και τότε το λουλούδι, που τόσο με ακρίβεια είχε δουλέψει, είπε καθώς χασμουριόταν:

- Αχ! μόλις ξύπνησα... Σας ζητάω συγνώμη... Είμαι ακόμη αχτένιστη...

Τότε ο μικρός πρίγκηπας δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το θαυμασμό του:

- Πόσο όμορφο είσαι!

- Δεν είναι έτσι; απάντησε ψιθυριστά το λουλούδι. Κι έχω γεννηθεί την ίδια στιγμή που γεννήθηκε κι ο ήλιος...

Ο μικρός πρίγκηπας κατάλαβε πως ήταν λίγο ξιπασμένο, όμως ήταν και τόσο γοητευτικό!

- Νομίζω ότι είναι η ώρα για το πρόγευμα, πρόσθεσε αμέσως μετά, θα 'χετε την καλοσύνη να με σκεφτείτε...

Κι ο μικρός πρίγκηπας πολύ μπερδεμένος, αφού έφερε ένα ποτιστήρι με δροσερό νερό, περιποιήθηκε το λουλούδι.

Έτσι πολύ γρήγορα άρχισε να τον στενοχωρεί με την κάπως ύποπτη ματαιοδοξία του.



Μια μέρα, σαν παράδειγμα, καθώς μιλούσε για τα τέσσερα αγκάθια του, είχε πει στον μικρό πρίγκηπα:

- Μπορεί να 'ρθουν οι τίγρεις, με τα νύχια τους!

- Δεν υπάρχουν τίγρεις στον πλανήτη μου, παρατήρησε ο μικρός πρίγκηπας, κι έπειτα οι τίγρεις δεν τρώνε χορτάρι.

- Εγώ δεν είμαι χορτάρι, είχε απαντήσει ψιθυριστά το λουλούδι.

- Συγχωρείστε με...

- Καθόλου δεν με φοβίζουν ο τίγρεις, μα με τρομάζουν τα ρεύματα του αέρα... Δεν έχετε κάποιο παραβάν;

«Την τρομάζουν τα ρεύματα του αέρα... δεν είναι κάτι που φέρνει τύχη σ' ένα φυτό», είχε παρατηρήσει ο μικρός πρίγκηπας. Κάπως πολύπλοκο είναι τούτο το λουλούδι...»



- Το βράδυ θα με βάζετε κάτω από ένα γυάλινο δοχείο.

- Κάνει πολύ κρύο εδώ, σε σας. Είναι κάπως άβολα. Εκεί απ' όπου έχω έρθει...

Αλλά δεν συνέχισε... Είχε έρθει με μορφή σπόρου. Δεν μπορούσε να ξέρει τίποτε από άλλους κόσμους. Ταπεινωμένο που άφησε να το τσακώσουν καθώς ετοιμαζόταν να πει ένα ψέμα τόσο ολοφάνερο, είχε βήξει δυο ή τρεις φορές για να κάνει μικρό πρίγκηπα να στενοχωρηθεί:

- Εκείνο το παραβάν;...

- Πήγα να το πάρω, αλλά μου μιλήσατε!



Τότε εκείνο δυνάμωσε το βήχα του για να κάνει το μικρό πρίγκηπα να νιώσει τύψεις που έγινε αιτία να κρυολογήσει. Έτσι εκείνος, παρ' όλη την καλή του θέληση, εξαιτίας της αγάπης του, γρήγορα άρχισε να κυριεύεται από αμφιβολίες. Πήρε στα σοβαρά λόγια χωρίς σημασία κι είχε γίνει πολύ δυστυχισμένος.

«Δεν θα 'πρεπε να το είχα ακούσει, μου εμπιστεύτηκε, δεν πρέπει ποτέ ν' ακούμε τα λουλούδια. Πρέπει να χαιρόμαστε την ομορφιά τους και το άρωμά τους.

Το δικό μου γέμιζε με αρώματα τον πλανήτη μου, μα δεν ήξερα να τ' απολαύσω».



Μου εκμυστηρεύτηκε ακόμη:

- Δεν κατάφερα τίποτε να καταλάβω, τότε! Θα 'πρεπε να το κρίνω από τις πράξεις και όχι από τα λόγια του. Με πλημμύριζε αρώματα και λάμψη. Ποτέ δεν θα είχα μπορέσει να φύγω. Θα έπρεπε να είχα μαντέψει την τρυφερότητα, πίσω από τα άγαρμπα καμώματά του. Τα λουλούδια είναι τόσο αντιφατικά! Αλλά ήμουν πολύ νέος για να ξέρω να τ' αγαπώ. ....."

Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ- Ο Μικρός Πρίγκηπας



Ευανθία Ρεμπούτσικα- Ο Μικρός Πρίγκηπας


διαβάστε όλο το παραμύθι

18 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Σαν μικρό παιδάκι που ήμουν το έχω διαβάσει ετούτο το παραμύθι :)
Τόσες και τόσες φορές...
Σχεδόν απ' έξω το έχω μάθει...

Και τώρα ακόμη που μεγάλωσα δεν μπορώ να μην το θυμάμαι κάπου κάπου, να μην το βρίσκω μπροστά μου... όπως κι εδώ!

Μου θύμησες πολλά που είχα ξεχάσει...
Με έκανες να νιώσω λίγο ξένοιαστη μέσα σε αυτές τις τόσο κούραση και αγχος ημέρες!!!

Φιλιά!

ANAZHTHΣH είπε...

Αντιφατικοί είμαστε οι άνθρωποι, ιδιαίτερα όσοι έχουμε σύνθετες ψυχολογίες και ζητάμε από τους κοντινούς μας ανθρώπους να μας "διαβάζουν" και να μας αποδέχονται...
Δύσκολος-υπέροχος-ο δρόμος προς την αυτογνωσία,την αυτοβελτίωση,την εκτίμηση των θετικών στοιχείων του άλλου.
Αγαπημένη η Ρεμπούτσικα.
Φιλώ σε.

Ευρύνοος είπε...

Πολύ τρυφερό παραμύθι και με νοήματα που θέλουν διάβασμα ξανά και ξανά :)

η μουσική της Ρεμπούτσικα, μαγική!

καλησπέρα :)

Margo είπε...

Το διάβασα μεγάλη, πολύ μεγάλη, δηλαδή... πριν ένα χρόνο:)
Το πήρα για τα παιδιά αλλά προς το παρόν το διαβάζω εγώ:)

Η Ρεμπούτσικα ιδανική δημιουργός για τον μικρό πρίγκιπα

Καλή βδομάδα πεταλούδα μου

Φώτης είπε...

Φιλαρέτη μου,

ο "Μικρός Πρίγκηπας" είναι ένα από τα αγαπημένα μου παραμύθια και δε νομίζω ότι είναι μόνο για μικρά παιδιά!...

Έχει κρυμμένα στις σελίδες του πολύτιμα μαθήματα ζωής, που καλό είναι να θυμόμαστε κι εμείς τα "μεγάλα" παιδάκια, για να μπορούμε να συμβιώνουμε πιο αρμονικά μεταξύ μας!

Καλό βράδυ!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Εγώ μεγάλη το διάβασα και πάντα
να κλαίω με κάνει..
Χαίρομαι που σε έκανε να ξεφύγεις λιγάκι από την κούραση.Έλα, υπομονή, λίγες μέρες μείναν ακόμη..
Καλά αποτελέσματα σου εύχομαι!
Υ.Γ SWEET TRUTH?
μήπως να χάριζες το βιβλίο
σε κάποιον?
λέω, μήπως?
καλημέρα!
πολλά φιλάκια!
Υ.Γ2 δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι με αυτά που διαβάζω στο μπλογκ σου!
Πολύ, πολύ, πολύ
χαίρομαι!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Και πολλές φορές το θεωρούμε κι αυτονόητο ότι και θα μας καταλάβουν και θα μας αποδεχτούν..
όταν, εμείς,την ίδια στιγμη, ίσως, δεν έχουμε Αποδεχτεί ολοκληρωτικά τον εαυτό μας κι ακόμα φοβόμαστε να αφεθούμε ευάλωτοι κι ανοιχτοι στους Άλλους..
κι ούτε έχουμε Παραδοθεί στο θέλημα της ανώτερης δύναμης όποιο κι αν είναι το όνομά της..

Καλή σου μέρα Αναζήτηση!

Πολύ χαίρομαι που επέστρεψες..
ανανεωμένη σε αισθάνομαι..

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλημέρα Ευρύτρελε!
Μαγικό παραμύθι δεν είναι?
Σου μιλάει βαθιά μέσα σου..
Θυμίζει αυτό που ήμασταν..
την αθωότητα και την αληθεια..
Υ.Γ σαν μαυρισμένος μου φαίνεσαι
Ευρύνοε....
πολυ χαίρομαι με τα νέα σου..
είδες τελικά?
σα να πέρασαν τα δύσκολα..
σα να πέρασαν..
φιλακια στη Σαββίνα!!!!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Κι εγώ για την κόρη μου το είχα πάρει,
όταν ήταν στην ηλικία των δικών σου..
ε και κόλησα!
τρυφερό πολύ
αλλά πολυ κλαίω όταν το διαβάζω..

καλή σου μέρα Μάργκο!

Υ.Γ έβγαλα φωτογραφίες πάλι...
ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλη σου μέρα Φώτη!
Ακριβώς όπως τα λες!
Αφού αναρωτιέμαι μήπως είναι μόνο για μεγάλα παιδιά τελικα...
ναι να θυμηθούμε και για να συμβιώνουμε αρμονικότερα
αλλά και για να παίζουμε πιο όμορφα
και πιο απολαυστικα...

Prisoned Soul είπε...

Λες να του το χαρίσω;;; :P
Δεν ξέρω θα το σκεφτώ...
Του είχα δανείσει πιο παλιά ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία και του άρεσε πολύ...
Αυτό δεν ξέρω αν θα του αρέσει...
Θα δω.. :)
Να σαι καλά και σε ευχαριστώ!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Χαίρετε, χαίρετε! Εδώ φτερά ενωμένα και όχι τσουτσουρομαδημένα
(και πολύ βαρεμένα εννοείται!!)
Πεταλουδίτσαααααααα, είσαι καλά;
Υπέροχος, υπέροχος ο πριγκιπούλης, αλλά
γιατί διάλεξες αυτό το απόσπασμα; Σε στενοχώρησε κανείς;;; Να μας το πεις αν ειναι, γιατί είπαμε, φτερά ενωμένα...κ.λπ.
Καλημερούδια πεταλουδίτσα μου :))

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Παραμύθι...τόσο αληθινό,σαν την ΑΛΗΘΕΙΑ που κρύβουμε μέσα μας και δεν αφήνουμε τις μυρωδιές και τ'αρώματα μέσα μας,να βγουν και να ποτίσουν..το θαμπό φαίνεσθαι..την επίιπλαστη ωραιότητα,που διαχέεται παντου.Του κενού ωραίου..από ΦΟΒΟ.Μήπως δεν αρέσουν..μήπως αλλοιωθούν...μήπως χαθούν..
Ας είμαστε ανοιχτοί..ευάλωτοι,με τόλμη.
Ας βγάλουμε τα αρώματα από μέσα μας και..ας χαθούν.Στη διαδρομή σε κάποιους θα αρέσουν..θα ταιριάξουν,σε άλλους όχι.
Οπως και τα αληθινά αρώματα...
το ίδιο άρωμα μυρίζει αλλιώς σε κάθε ανθρωπο..
Να'σαι καλά Πεταλουδένια μου!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Ναι έτσι λέω Sweet Truth!
να τολμήσεις!
είναι και όμορφο το ίδιο το βιβλίο, με τις εικόνες και τα χρώματα...
καλη σου μέρα!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλημέρα Φτερούδι!
μα όχι πες αυτό: "Πήρε στα σοβαρά λόγια χωρίς σημασία κι είχε γίνει πολύ δυστυχισμένος." πόσες φορές δεν έχει κάνει τους ανθρώπους δυστυχισμένους?
εεεε?
όχι πες, πόσα τσαμπα συμπεράσματα,
πόσα μαντέματα, πόσες λάθος σκέψεις.
Σκέψεις?
Μα αφού τη σκέψη μας με συμπέρασμα και με κρίσεις την ξεκινάμε συνήθως....
Στενοχωριούνται ποτέ οι πεταλούδες και τα φτερά?

φιλάκιαααααααααααααααα!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

αυτός ο παλιοφόβος βρε Πέλα..
αυτός ο παλιοφοβος..
νομιζεις τον αντιμετώπισες κι αυτός απλα έχει μεταλλαχτε σε άλλου είδους , πιο αδιόρατο, αλλά ακόμα υπαρκτο...
αλλά που θα πάει..
που θα πάει...
θα εξαφανιστεί.
ή μάλλον, δεν θα εξαφανιστει αυτός, εμεις θα τον δούμε
θα τον φωτίσουμε εκει στα σκοτάδια μας που κατοικοεδρευει
και με ένα φου..
θα διαλυθεί..
στα εις ων συνετέθη....

καλημερα!!!!!!!!!

ναι ανοιχτοί κι ευάλωτοι..
ακόμα κι όταν αισθανθούμε ότι θα μείνουμε ολομόναχοι.
ακόμα κι όταν ο άλλος δει το "μεγαλυτερο χάλι" που πιστευουμε ότι έχουμε..
διότι δυο τινα θα συμβούν:
ή στο "χάλι" μας ο άλλος θα αναγνωρίσει κι ενα κομμάτι από το δικό του "χάλι"
ή
θα μείνουμε μόνοι μας αλλά πιο ελευθεροι και πιο δυνατοί,
διότι θα το έχουμε δει αυτό το χάλι κατάματα..
ε
και θα έχει εξαφανιστει πια..
το όλο θέμα είναι να το φέρουμε στην επιφάνεια νομιζω..
να μην φοβηθούμε, εμείς οι ίδιοι να το αντικρίσουμε..
καλημερα είπα?
καλημερααααααααααα!!!!!!

Νηφάλια Μέθη είπε...

αγαπημενος πολυ πολυ ο μικρος Πριγκιπας...και καθε φορα κατι αλλοιωτικο και ολοκαινουργιο εχει να χαρισει.

να σαι καλα πολυ :)

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

διαχρονικός!
τρυφερο παραμύθι με βαθιές αληθειες.
να είσαι καλά κι εσύ
Να συνεχίσεις να έχεις αυτήν την ιδιαίτερη ματιά για τους ανθρ΄βπους και για όλα γύρω σου..
Πολυ χάρηκα που βρεθήκαμε!!
Νηφάλια Μέθη τι σχέση έχεις με την Ιερά Μεθη?
Καλό βράδυ!