"In the presence of the satguru:
· Knowledge flourishes.
· Sorrow diminishes.
· Joy wells up without any reason.
· Abundance dawns.
· All talents manifest. "
Upanishads
"It is very rare to find a Satguru who can give spiritual energy and rare to find a disciple worthy of receiving it.
One gets such a Guru only as a result of past meritorious actions.
And then, the teacher teaches but the discipline already knows the answer. "
One gets such a Guru only as a result of past meritorious actions.
And then, the teacher teaches but the discipline already knows the answer. "
Kularnava Tantra
Ε φτάνει πια.
Ε φτάνει πια.
Έλεος.
Πώς την είδανε όλοι «γκουρού» δεν έχω καταλάβει ακόμα.
Τι έγινε παιδιά?
Σώσατε ήδη τον εαυτό σας και είστε έτοιμοι να σώσετε και μας τους υπόλοιπους?
Βρήκατε εσείς τι είστε?
Συνδεθήκατε και με το Ανεξάντλητο Είναι? 
Ε μπράβο σας.
Μπορείτε να αφήσετε και μας να βρούμε τι δεν είμαστε?
.jpg)
6 σχόλια:
"'Οποιος ανακατώνεται με τα πίτουρα, τον τρών'οι κότες". Άμα θέμε να βρούμε τι δεν είμαστε, τι δουλειά έχουμε να σκαλίζουμε τις Ουπανισάντες; Υπάρχει και ο κατάλογος του ΙΚΕΑ. Αλλά κι αν θέλαμε να βρούμε τι είμαστε, πάλι τι δουλειά θα είχαμε να σκαλίζουμε τις Ουπανισάντες και του κάθε παπά το ευαγγέλιο; Ο Satguru είναι εκεί γιά αυτούς που τον χρειάζονται μόνο. Αν σε πιάσει κανένας δήθεν satguru και σε αρχίσει στο κύρηγμα, φέρ'τον στο blog σου να τον χορέψουμε.
"the seeker is he who is in search of himself.to know what you are you must first investigate and know what you are not.etc, etc"
Nisargadatta Maharaj
απλα ηθελα να παιξω με τις λεξεις παλι αλλα φαινεται δεν βγηκε και τοσο ξεκαθαρο αυτη την φορα.
ο καταλογος του ΙΚΕΑ τουλαχιστον ειναι σιγουρο οτι πουλαει και τι.οι και καλα γκουρου πουλανε και παιζουνε με ψυχες.
κι αυτο με θυμωνει.πολυ.
ευχαριστω για το σχολιο.
Ο Γκουρού αν δεν είναι γκουρού και το παίζει, θα πληρώσει σε αυτή τη ζωή το κρίμα του, για την παραπλάνηση που έκανε. Αν όμως είναι, τότε το κρίμα πέφτει στο μαθητή που δεν το κατάλαβε. Γι αυτό μακρυά απ' αυτούς που τάζουν εξέλιξη και φώτιση σε δυό βδομάδες και βλέπουν αποσπασματικά. Νομίζοντας ότι μόνο ο διαλογισμός ή μόνο η γιόγκα ή μόνο το να τρως σωστά ή μόνο το να ασκήσε φτάνει τάχα στη φώτιση.
Πολύ ωραίο το μπλογκ σου!
Συνέχισε καλή μου, μην τσαντίζεσαι με τίποτα!
Προχώρα!! Άπλωσε τα φτερά σου.
Πέτα πάνω απ' αυτά, όπως ξέρεις!
Και το πέταγμά σου μπορεί να φέρει τον Τυφώνα!!
Αλλά και να μην τον φέρει, μη σε νιάζει. Δε γεννήθηκες γι αυτό!
ευχαριστω πολυ για τα ενθαρρυντικα σου λογια.
μα ειναι δυνατον να μην θυμωνω?
θυμωνω και παραθυμωνω γιατι πολλοι μαγευονται απο σειρηνες και τυφλωνονται απο την ψευτικη λαμψη τους.
αν δεν γινω Τυφωνας πειραζει να γινω Ορμητικος Χειμαρρος γνωστος ως Πεταλουδα?
Εντυπώσεις (μου) που ζητούν απάντηση:
1. Υπερπερίσσευσαν οι κάθε είδους σωτήρες. Αυτόκλητοι συνήθως. Γιατί;
2. Η ασυνειδητοποίητη αίσθηση νεκροφορίας του κάθε ανθρώπου, επιδιώκει άμεση κυριαρχία/εξουσία επί των άλλων (μάλιστα με τρόπους αβρούς). Γιατί;
3. Στην μακραίωνη παράδοση(-εις) της άπω Ανατολής, η άσκηση αποβλέπει στο σβύσιμο του εγώ, της ατομικότητας. Αυτό, συμπαρασέρνει και το σβήσιμο του προσώπου; Προσοχή: του ΠΡΟΣΩΠΟΥ, δηλαδή εκείνου του εσώτατου πυρήνα στον κάθε άνθρωπο, ο οποίος είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ και ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ, εκεί όπου αναφέρεται το όνομά του, εκείνο το οποίο καλείται σε σχέση στον επώνυμο, δηλαδή προσωπικό έρωτα, εκείνο που καμμιά κλωνοποίηση δεν θα μπορέσει ποτέ να προσφέρει στη μάννα που έχασε τον παιδί της (δεν ξεγελιέται έτσι εύκολα μιά μάννα) όσο τέλεια ίδιος (και στον χαρακτήρα και στα χούγια και σε όλα) και να είναι ο νέος άνθρωπος με το νεκρό παιδί. Του ΠΡΟΣΩΠΟΥ λοιπον και όχι της προσωπικότητας, όχι του χαρακτήρα του -πράγματα καλά και άγια, τα οποία παίζουν ρόλο διαμεσολαβητικό στη συνάντηση με το κάθε άλλο πρόσωπο. Έχω καταλάβει σωστά; (Συνήθως, τα περισσότερα πράγματα τα καταλαβαίνω λάθος, ενώ οι άλλοι με αφοπλίζουν με αράγιστες βεβαιότητες, που όμως δεν με πείθει η ξύλινη γλώσσα τους).
4. Μου είπανε για διάφορους τρόπους άσκησης (ινδικούς, χριστιανικούς, δυτικοευρωπαϊκούς κ.λ.π. για να βιώσω διάφορα, π.χ. γαλήνη, εσωτερική ισορροπία, ενέργεια κ.λ.π. Δεν αμφισβητώ τίποτα από αυτά. Ακόμα και αν μου δώσουν μιά συσκευή που συνδέει ρεύμα και μένα, και αυτό θα το δεχτώ. Καλά όλα αυτά (ιδιαίτερα στον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό που το άγχος, η υστερία, οι νευρώσεις και τόσα άλλα μας κατακλύζουν), αλλά ανεπαρκή για τη βαθύτερη δίψα μου. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω εγώ καλά «για πάρτυ μου». Τί να το κάνω αυτό όταν η φθορά και ο θάνατος αφανίζουν τα πρόσωπα; Τί θα αλλάξει στο βάθος αν πάμε στον θάνατο με καλά στολίδια (γαλήνης, ενέργειας κ.λ.π.); Νικιέται ο θάνατος; (Σημείωση: αν νικιέται, οφείλει να ανιχνευτεί πριν τον βιολογικό μας θάνατο, ως ανάσταση. Δηλαδή ως γεγονός που έρχεται από το μέλλον στο τώρα. Ακόμα, κι αν τη νίκη την εντοπίσουμε σαρκωμένη σε άλλον, ως αβάσταχτη χαρά).
5. Πεταλούδα, δε θέλω να σου κάνω τον καλό (ή και τον κακό - το ίδιο είναι) για να σου είμαι ελκυστικός και να ΜΕ απολαμβάνω. Αλλά πώς να στο πω; Δεν είσαι αρκετά θυμωμένη ή μάλλον απελπισμένη. Όπως εξ άλλου κι εγώ.
Σε ευχαριστώ για την απλόχωρη φιλοξενία σου.
Ζουμε σε μια εποχη μεταβολων και αλλαγων.
Βεβαια,δεν νομιζω να υπηρχε ποτε μια σταθερη εποχη,κι αν νομιζαμε οτι υπηρχε ζουσαμε κοιμισμενοι μεσα σε μια καλοστημενη ψευδαισθηση
"Τα παντα ρει".Τη μεταβολη και την αλλαγη,ειτε οταν ειναι εσωτερικη ειτε οταν ειναι κοινωνικη,
δεν εχουμε μαθει να τις αντιμετωπιζουμε και μας τρομαζουν.
η αναταραχη,λοιπον,δημιουργει ακομα πιο εντονη την ισως και εγγενη,ψυχολογικη αναγκη του ανθρωπου για ασφαλεια κι ετσι,ευκολα, εναποθετουμε εμας και την τυχη μας σε οποιασδηποτε μορφης εξουσια/αυθεντια φαινεται καθησυχαστικη και δυνατη τοσο ωστε να μπορει να αποφασιζει,να καθοδηγει και να εκτελει αντι για εμας.
Αν ο προσανατολοσμος της προσωπικοτητας μας δεν ειναι δημιουργικος τοτε ειτε υποτασσομαστε ειτε θελουμε να υποτασσουμε.
οι περισσοτεροι απο μας ακολουθουμε τον οποιο αρχηγο και καποιοι-λιγοτεροι-γινομαστε αρχηγοι καποιων αλλων.ειναι σχεση εξαρτησης,"σαδιστη"-"μαζοχιστη".
και τα δυο μερη αλληλοεξαρτωνται.
ετσι,"νεκροφορια" δεν φερει μονο ο κυριαρχος αλλα και ο κυριαρχουμενος.ειναι αμφιδρομη σχεση.νομιζω.
η πνευματικη ασκηση τωρα,λενε αυτοι που ξερουν, βοηθαει τον ανθρωπο να ανακτησει τον ελεγχο της διανοητικης του λειτουργιας και του εαυτου του ωστε να παψει να ζει στην εικονικη πραγματικοτητα που η συνεχης λειτουργια του εγκεφαλου του τον πειθει οτι ζει.Πραγματικοτητα η οποια ελαχιστη σχεση εχει με την πραγματικοτητα αυτη καθεαυτη.
Ασκουμενος, ερχεται σε γνησια και αμεση επαφη με οτι συμβαινει μεσα και γυρω του.
Οταν ξεφυγει απο την διανοητικη λειτουργια,ασκουμενος βεβαια για καιρο και προσπαθωντας με την δικη του θεληση, τοτε αναδυεται η πνευματικοτητα του και λειτουργει ως ολοκληρωμενος ανθρωπος.
Φτανοντας σε αυτο το επιπεδο, πολλα πρωτογνωρα πραγματα του συμβαινουν,ΑΝΑΓΕΝΝΙΕΤΑΙ.(ισως αυτη η αναγεννηση να ειναι -συμβολικα- και μια ανασταση εν ζωη γενομενη.λεω.δεν ξερω.Επαναλαμβανω οτι τα περι πνευματικης ασκησης ειναι θεωρητικη γνωση και οχι αμεση εμπειρια).
Μονο αναθεωρωντας εμας τους ιδιους,τη σταση και τις αξιες μας μπορουμε να αλλαξουμε κατι.Πρωτα τον εαυτο μας και μεσω αυτου και την κοινωνια σε οποιο βαθμο μπορουμε να την επηρεασουμε.-αν και πιστευω οτι μπορουμε να την επηρεασουμε,αλλα δεν ξερουμε την δυναμη που εμεις οι ιδιοι εχουμε.
Αλλαζοντας εμεις δεν θα αλλαξει καπως και το συστημα στο οποιο ανηκουμε και λειτουργουμε?
Οχι απελπισμενη δεν ειμαι.
Το βαθμο του θυμου μου δεν τον ξερω.Ξερω ομως οτι ο θυμος δεν ειναι καλος συμβουλος.
Σε ευχαριστω για τα σχολια.
Δημοσίευση σχολίου