Ο καθρεφτης φανερωθηκε ήσυχα μπροστα της.
Η σιωπή
στροβιλίστηκε απαλά ....
κι έλαμψε το σκοτάδι
χορεύοντας στον ήχο της...........
25/3/10
τι ειδε η σιωπη μες τον καθρεφτη?
Ο καθρεφτης φανερωθηκε ήσυχα μπροστα της.
Η σιωπή
στροβιλίστηκε απαλά ....
κι έλαμψε το σκοτάδι
χορεύοντας στον ήχο της...........
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
30 σχόλια:
Ξέρει αυτή...
Είδε τον ήχο της.
Άκουσε την σκιά της.
Και από τότε χορεύει ακόμα.
Γιαυτό σκεπάζουν τους καθρέφτες στις κηδείες;
Ευχαριστώ πεταλούδα μου!
Για τις ευχές και για όλα.
Κάποιες φορές η σιώπη είναι η μόνη που θες να ακούς... λες και είναι μελωδία που έχει κρύψει τις νότες της...έτσι για να σε παραπλανήσει...
"Μυστικά" φιλιά!!!
Είναι η σιωπή που αφήνει τα λόγια να ακουστούν
Είναι οι παύσεις που δίνουν νόημα στις μουσικές νότες
Είναι ο θάνατος που δίνει αξία στη ζωή μας
Μήπως..είδε όλα αυτά που συμβαίνουν..
όσα μας διαφεύγουν για το τίποτα και που χάνονται στην αιωνιότητα...
Ολα αυτά τα λόγια,τα οποία θα'πρεπε να είχαμε πει...
Αυτές οι χειρονομίες..οι πράξεις που θα έπρεπε να είχαμε κάνει...
Αυτοί οι αστραφτεροί καιροι που εμφανίστηκαν μια μέρα και δεν καταφέραμε να τους πιάσουμε καιοι οποίοι βυθίστηκαν στη λήθη..
Ολα αυτά που χάσαμε;
ή
μήπως και αυτή είδε το είδωλο της ανάποδα..όπως συμβαίνε όταν κοιτάμε εμείς τον εαυτό μας μπροστά σε ένα καθρεύτη..
Αλλά εύ,αυτή είναι άυλη και βλέπει τα πράγματα όπως απλώνονται
και λάμπει στο σκοτάδι
χορεύοντας στον ήχο της!
Καλημέρες!!
Λόγια μουσική... σα χάδι...
..κι ο καθρεφτης...
καλημερα Εγκλω!
η αληθεια ειναι οτι δεν ξερω γιατι σκεπαζουν τους καθρεφτες.
κατι με την ψυχη λενε μηπως παγιδευτει και δεν μπορει να φυγει νομιζω.
μεσα στη σιωπη και τον ηχο της
αναδυονται παντα οι αληθειες...
καλημερα Επικουρε!
και καλο ειναι να την ακους την σιωπη.
ισως να μην εχει να πει πολλα..
ή ετσι να φαινεται..
λεει ομως παντα την Αληθεια..
ισως για αυτο να μην την αντεχουν
και να τη φοβουνται.
αδικως ομως.
κσλημερα μυστικο μονοπατι!!!
http://www.youtube.com/watch?v=hi1TGv1498Y
να' χα χιλιες σιωπες να ακους..
λεει το ομορφο τραγουδι.
και τα ονειρα μας ζουν και μεγαλωνουν στη σιωπη...
αν για μενα μονο φως εισαι
και στις σιωπες σου κομματια απο φως θα βλεπω...
και τα ματια μες στη σιωπη ανα γνωριζονται...
καλημερα delta!(σιωπηλη ή μη!)
ειναι ωραια η σιωπη
κι η Αληθεια μας στη σιωπη βρισκεται κι αυτη
αλλο αν εμεις φοβομαστε να τη δουμε
κι αποφευγουμε τη σιωπη με οποιον τροπο μπορουμε.
παλι πολλα ειπα...
..λαμπει στο σκοταδι
Φως σιωπηλο κι αυτη.
τα λογια που δεν ειπαμε
κι ο,τι δεν καναμε
δε γινεται να ειπωθουν ή να γινουν τωρα.
Τωρα ομως ας ειπωθει
ο,τι ειναι ωρα να πουμε Τωρα και να κανουμε Τωρα...
τι περιμενουμε?
ποτε δεν ειναι κατλληλη στιγμη για το ενα
φοβομαστε το αλλο
μηπως ετσι μηπως αλλιως
και το Τωρα μονο Τωρα ειναι.
αυτο που ειμαστε
ο,τι ειναι που ειμαστε
να το μοιρασουμε νομιζω πρεπει.
τις σκεψεις μας
τα συναισθηματα
την αγαπη
το χαδι
το γελιο μας..
ετσι νομιζω.
τι να τα κανουμε αλλωστε αν δεν τα μοιραστουμε?
να τα αφησουμε στη σιωπη?
καλημερα Πελα!!!
σε επιασα μονοτερμα πρωι πρωι....
..που αληθεια θα ηθελα
εσυ να τα εκανες εικονα...
καλο βραδυ μια φορα κι ενα μαμουφι!
το Τίποτα, τα πάντα...
Αυτή η υπέροχη μουσική της σιωπής του Κιττάρο.
Μουσική-διαλογισμός, που όλα τα κατώτερα σιωπούν...
Και ναι! χορεύουν αρμονικά, ρυθμικά στον τόνο των πιο πάνω!
Η ΣΙΩΠΗ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ ,ΗΧΟ.
Μακάρι να την ακούγαμε πιο συχνά!
Το στόμα φλυαρεί, ο νους περισσότερο.Μπερδεύουν, ανακατώνουν, αναλύουν, ενώ η σιωπή ακούει το νόημα, και λέει την ουσία.
Τρυφερό
Χάρηκα που σε βρήκα.
Ολα..
και καταλαβε.
καλη μερα i ama love!
αναρωτιεμαι Μολυβακι
μερικες φορες,
αραγε τα δακρυα εχουν κι αυτα ηχο?
χρωμα?
απλα αναρωτιεμαι.
αν και κλαινε σιωπηλα κι αυτα...
κι εγω χαρηκα που ηρθες Μαυρη Νταλια,
κι ευχομαι να γινεις καποτε
πολυχρωμη και λαμπερη
και διαφανη..
οπως οι δροσταλιδες της αυγης..
που μοιαζουν με δακρυα
αλλα δεν ειναι.
όσοι ξέρουν σιωπούν...
όσοι μιλούν δεν ξέρουν...
φιλιά, να είσαι καλά
Σαν τον ήχο της σιωπής, σαν το σκοτάδι που χορεύει.. διαπεραστικό όπως το προσωπάκι που καθρεπτίζεται στον σπασμένο καθρέπτη!
Πεταλούδα μου καλή Ανάσταση θα σου ευχηθώ με υγεία και αγάπη πολύ!
Σε φιλώ
είναι κάτι σιωπές με τόσο δυνατές φωνές!
καλή σου ανάσταση! πολύχρωμη! αληθινά όμορφη! ευωδιαστή!
καλημέρα σου!
Καλή Ανάσταση σου εύχομαι Πεταλούδα!!!
Γεμάτη Φως, Σιωπή και άνοιγμα σε νέους τόπους.
...και στη σιωπη ειναι που αντικριζεις
καταματα τον εαυτο σου
ή αυτο που νομιζεις εαυτο σου..
Καλη Ανασταση Βιοτεχνες!
Εσωτερικη και βαθια Αληθινη σας ευχομαι
με ολη μου τη αγαπη
καλη Ανασταση Μαργκο!
να χαιρεσαι και να σε χαιρονται αυτοι που αγαπας...
καλη ειναι και η σιωπη αλλα οταν αγαπαμε, ναι να τοδειχνουμε αλλα
και να το λεμε οφειλουμε
νομιζω....
φιλακια!
πραγματι!
αυτες οι δυνατες σιωπες ειναι που κανουν τη μεγαλη διαφορα basnia!
κι εσενα Ανασταση εσωτερικη , βαθια
αλλα οχι πολυχρωμη..μπλε στην ευχομαι!
φιλια και τελος τα ισως και τα αν και τα εφοσον..
ενταξει?
ευχαριστω πολυ Ναθ!
..Σιωπη και ανοιγματα σε νεους τοπους..
ποσο μεσα εχεις πεσει να ηξερες!
ο,τι μα ο,τι επιθυμεις σου ευχομαι!
καλη εσωτερικη Ανασταση
και πολλα φιλακια!
με την αγαπη μου
Η σιωπή που γεννά ο φόβος, πονάει πάρα πολύ, πάρα πολύ όμως, και αν δεν μετατραπεί σε φωνή για πολύ καιρό, τότε παγώνει γύρω σου και τελικά σε εγκλωβίζει. Για αυτό δεν την αντέχω, αν μπορούσα θα γινόμουνα ο μεγαλύτερος εχθρός της.
Η σιωπή όμως που γεννά η συγκίνηση, είναι υπέρτατη στιγμή. Αυτή την αναζητώ.
Φιλιά πολλά και ευχές από το φτερό :)
Με πολλές ευχές,
Με πολλή αγάπη,
σε όλους
το παρακάτω τραγούδι,
που φαίνεται σαν να μην άντεξε την ορμή της σιωπής, και έγινε λόγια...
Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου
Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...
Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;
Τα δάκρυα... γιατί δεν χωρούν τα μάτια
την ομορφιά του κόσμου!
Του Ορατού και του Αόρατου...
ΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!! κάτι έχω πάθει γιατρέ μου!!!
ομως φτερο δεν ξερω να σου πω την αληθεια...
οταν ειμαστε φοβισμενοι γιατι πρεπει να ειμαστε στη σιωπη?
γιατι να μη βγει απο μεσα μας ο φοβος και να μεινει εκει
μεσα να μας στοιχειωνει?
οσο για τη σιωπη της συγκινησης να συμφωνησω απολυτα μαζι σου.
οπως και για τη σιωπη
που ειναι απλα σιωπη..
οταν με καποιο τροπο παυει σε καποιο μικρο ή μεγαλυτερο βαθμο
ο ακαταπαυστος εσωτερικος μονολογος-διαλογος του νου...
κι ολα ειναι πιο σιωπηλα μεν
αλλα πιο Αληθινα δε...
καλημερα φτερο!
και χρονια πολλα!
με πολλα αξιοτιμα φτερα για παρεα ευχομαι!
γελαστα
σιωπηλα ή μη!!!
φιλακια
Ξυλουρης!
συγκλονιστικος κι αγαπημενος...
ναι Μολυβακι μου
δακρυα
που αναβλυζουν
γιατι δεν χωραει η τοση ομορφια
ορατου και αορατου Κοσμου...
μια χαρα μου φαινεσαι εμενα παντως....
μια χαρα Μολυβι εισαι...
Υ.Γ για το γιατρο παλι
δεν ειμαι και τοσο σιγουρη!
χρονια πολλα!
Δημοσίευση σχολίου