22/12/10
10/12/10
Ψυχή Όμορφη
Lisa Gerrard & Patrick Cassidy "Vespers"
Εψαξα λοιπόν να βρω ένα ποίημα για την Ομορφιά.
Ρωτησα κι έναν φίλο που πολλά όμορφα ποιήματα γνωρίζει. Τίποτα δεν με ικανοποιούσε από όσα διάβασα.Τώρα μόλις κατάλαβα γιατί.
Δεν έχει γραφτεί αυτό το Ποίημα. Ακόμα.
Θα γραφτεί όμως, θα γίνει και τραγούδι.
Είπαμε. "Ποιητής είσαι".
Τον τίτλο τον ξέρω ήδη, νομίζω.
Κι ένα τραγούδι που υμνεί τον Ήλιο και το Φως:
Βασίλης Σκουλάς - Ήλιος Θεός
5/12/10
Οπως πάνω έτσι και κάτω...
Υ.Γ αυτό το γκρι φόντο στη γραμματοσειρά δεν ξέρω πώς μπηκε.
Άλλαξε από μονο του, μέρα πού είναι σήμερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ξερεις κανείς πως βγαίνει?
1/12/10
Change
Καλό μήνα, είπα?
24/11/10
Άγρια αστέρια είμαστε
Άγρια των άστρων μουσική- Γ. Αγγελακας
Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή
έρχεσαι και με τυραννάς
Άγρια των άστρων μουσική
στην ξεχασμένη σου φωτιά
ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί
ψάχνοντας να 'βρουν γιατρειά
Μ' όσα φύγαν, μ' όσαν έχουν πια χαθεί
μ' ό,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει
ξεκινάω κάθε μέρα απ' την αρχή
τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει
Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
και μ' ένα ξαφνικό φιλί
με καταπίνεις με ρουφάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ' οδηγάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς
18/11/10
Τώρα τραγουδούν και το βράδυ τα πουλιά?
-Αηδόνια?
Και ποιά πόλη, έτσι? Αθήνα, όχι αστεία.
Αηδόνια είναι τελικα.Όχι ένα μόνο,νομίζω 3 μπορώ και ξεχωρίζω.
Μαγικό?
Μαγικό..............
Μαγικό..........
Μαγικό...........
Μαγικό.....................................
8/11/10
ΑΝΕΙΠΩΤΑ
"All around οι τέσσερις ύστερα
Οι τρεις οι δύο κι ο ένας l' unique le solitaire
Le marié à vie a sa cigarette μπροστά σ' έναν εξώστη επάνω στη
Μεσόγειο
Και με μια κούπα έννοιες δύσκολες κι εύγευστες come i fichi la mattina
Μετρά κείνο που μένει. Το ίδιο που δεν βρίσκεται ποτέ μέσα στο
άθροισμα
Μπορεί μ' ευθείες να χαράζεται ο Μεσημβρινός αλλ'
Η αλήθεια πάντοτε με τεθλασμένες. Λιγότερο από νου και
περισσότερο από
Χουν είναι η δεύτερη και η τρίτη μέσα μας υπόσταση"
To μαρμαρινο τραπέζι-ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ-Οδυσσέας Ελύτης
ΤΑ ΑΝΕΙΠΩΤΑ....
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΠΩΘΟΥΝ?
Τα περασμένα καίγονται, στη λησμονιά πετάνε
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε…
Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…
Και τα χαράματα σαν ’ρθει.. με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά..
Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά…
Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…
Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Απόψε, μη χαθείς…
....................................................................................
Γιορτή μεγάλη σήμερα.
Χρόνια πολλά σε αυτους που γιορτάζουν, λοιπόν.
Κι επίσης, χρόνια πολλά σε όλους ,
με την ευχή να γίνουν όλοι άγγελοι
να ξαναβρούν τα φτερά τους και να πετάξουν ελεύθερα, πάλι........
Υ.Γ .Από το μεγαλειώδες έντομον δώρο η γραφή του ποιητή και τα μαγευτικο αυτό τραγούδι, που αν κι ερωτικό, κρύβει μέσα του συμπυκνωμένη σοφία.
Χρόνια πολλά με όοοοοοοοοοοολη μας την αγάπη!
(μην πούμε πάλι για τον πληθυντικό ε?)
27/10/10
Όνειρα σήμερα,
"Στη ζωή μου οι πιο μεγάλοι μου ευεργέτες στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα."
Νικος Καζαντζάκης
In praise of Dreams...
Jan Garbarek
8/10/10
Λέξεις...
Αλλά στην ιδανική κατασταση ανθρώπινης ύπαρξης.
Είσαι και φαίνεσαι.
Ακριβώς έτσι είναι τελικά. Ό,τι "βλέπεις" , αυτό αντιλαμβάνεσαι. Ό,τι σκέφτεσαι και ό,τι διαλόγιζεσαι γύρω απο αυτό κατευθύνεις τη ζωή σου, φτιάχνοντας μονος σου το δημιούργημα του εαυτού σου. Ποιητής είσαι. Αν και σπάνια το κάνεις εν πλήρη συνειδήσει.
31/8/10
Βρέχει.....
χορεύω.
24/8/10
The cure is one.............
Πετανοί- μια από τις ωραιότερες παραλίες της Κεφαλονιάς, δυτικη παραλία
"κοιτάζεις' την Κέρκυρα από εκεί.
Κατα τη γνώμη μου ανώτερη από το Μυρτος, μαγική, ονειρεμένη, με τα ωραιοτερα χρωματα και τον χειμώνα και το καλοκαίρι. Εκεί έκανα βουτιές λιγο πριν .......................
LOVESONG - The Cure
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am home again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am whole again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am young again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am fun again
However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am free again
Whenever I'm alone with you
You make me feel like I am clean again
However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you
Whatever words I say
I will always love you
I will always love you
3/8/10
7 ουρανοί,
Τραγουδώ βαθιά μου -Γιάννης Χαρούλης
At first glance the Enso -- an ancient, sacred Zen symbol -- may appear to be nothing more than a circle. Yet when painted by a skilled artist, it becomes much more than that, representing the oneness of life, the beginning and ends of all things, the connectedness of existence, It symbolizes enlightenment, strength, elegance, the Universe, and the void; it can also symbolize the Japanese aesthetic itself. As an “expression of the moment” it is often considered a form of minimalist expression.
Mε μια βιαστική ματιά το Enso -ενα αρχαιο, ιερό σύμβολο του Ζεν- φαίνεται τίποτα άλλο παρά ένας απλός κύκλος. όταν όμως ειναι ζωγραφισμένο από δεξιοτέχνη καλλιτεχνη, μετατρέπεται σε κάτι περισσότερο. Συμβολίζει την ενότητα της ζωής, την αρχή και το τέλος όλων των πραγμάτων, την διασυνδεση που υπαρχει στην Υπαρξη και όλα τα όντα και φαινόμενά της. Συμβολίζει επίσης τη δύναμη, τη φώτιση,
την κομψότητα, το Σύμπαν και το Κενό, Ή μπορεί ακόμα να συμβολίζει το φεγγάρι. Επισης, συμβολίζει την ίδια την γιαπωνέζικη αισθητική και την λιτή, απέριττη αποτύπωση της στιγμής.
Ο καλλιτέχνης που εχει ζωγραφίσει τα συγκεκριμένα τα έχει ονομάσει ως "θαύματα που συμβαίνουν μέσα σε μια στιγμή..............................". Για μένα συμβολίζουν και τους στίχους του όμορφου αυτού τραγουδιού και ιδιαιτερα αυτους :
"....τόση καλοσύνη
γύρω μου κι εντός
απο του Παντός
τη μεγαλοσύνη........."
>
Το σύμβολο αυτό του ΤΑΟ λοιπόν, θεώρησα ότι είναι ο ουροβόρος όφις.
Ερμητικό σύμβολο, «Εν τω Παν», που έχουν υιοθετήσει πολλές θρησκείες και φιλοσοφίες.Η γλώσσα των συμβόλων άλλωστε…μιλάει αρχετυπικά μέσα μας.
Για τους Αλχημιστές υποδηλώνει την απόλυτη ενότητα, την έννοια της ψυχής του κόσμου.Ο Ουροβόρος συνεχίζοντας να καταπίνει την ουρά του, κάποια στιγμή θα φτάσει στο κεφάλι του και θα εξαφανιστεί.
Συμβολίζει τον κύκλο του Όλου, που εκτινάχθηκε και κινείται σαν σπείρα, μέχρις ότου να φτάσει στο ύστατο σημείο που θα επιστρέψει πάλι πίσω από εκεί που ξεκίνησε, για να εξαφανιστεί μέσα στο Απόλυτο, από το οποίο εκτινάχτηκε αρχικά.
Πολλοί πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύει την δημιουργική ώθηση της νέας αρχής, αλλά και την σοφία. Κάποιοι το έχουν συνδέσει και με την ανανέωση και την αναγέννηση επειδή το φίδι έχει την δυνατότητα να αλλάζει δέρμα.
Μια άλλη άποψη είναι ότι το κυκλικό του σχήμα υποδεικνύει την εκπνοή και την εισπνοή του Ινδού Βράχμα, του Κοσμικού Δημιουργού, του θεού της επέκτασης. Όταν ο Βράχμα εκπνέει οι κόσμοι εμφανίζονται, και αυτό συμβολίζεται με την κατερχόμενη φορά του σώματος του φιδιού, ενώ η ανερχόμενη φορά του συμβολίζει την άνοδο και επιστροφή των κόσμων προς το πνεύμα.Η σπειροειδής αυτή κίνηση είναι αιώνια και δείχνει την εξέλιξη της ζωής μέσω των κύκλων του χρόνου.
Ο ίδιος ο κύκλος αντιπροσωπεύει την τελειότητα και την αποκατάσταση της συμπαντικής αρμονίας, καθώς επίσης και το Απεριόριστο, από το οποίο όλα προέρχονται και στο οποίο όλα επιστρέφουν.Το Α και το Ω.Η
Γκαγιάτρι που εγώ ξέρω, ξεκινάει με την φράση: "Ω Συ που υποβαστάζεις το Σύμπαν, που από Σένα όλα εκπορεύονται, και σε Σένα όλα επιστρέφουν..."Κανένα σχόλιο...
Επίσης συμβολίζει και τον κύκλο που ενώνει τον συνειδητό με τον υποσυνείδητο νου.
ΜΕ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΝΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΟΥΜΕ ..... "
29/7/10
Παιχνίδια..............
Έρχεται , ίσως, κάποια στιγμη που λες στον εαυτό σου:
Τερμα τα παιχνίδια.
Τέρμα οι φόβοι και οι ξεφόβοι.
Θα πάω μέχρι το τέρμα. Όπου είναι, όπου πάει, ό,τι ειναι.
Βαρέθηκα.
Κουράστηκα.
Να δω τι είμαι και τι δεν είμαι -κι ας μην ονοματιζεται αυτο που Είμαστε, όσο κι αν τέλικα αδικως ψάχνουμε να ορίσουμε τον εαυτό μας με λέξεις, επίθετα κι επιθετικούς προσδιορισμούς.
Αποκάλυψη κι άλλη αποκάλυψη, και έρχεται κι άλλη μία κι άλλη μία μετά.
Σαν το ντόμινο κάπως.
Θα μάθω, λες.
Θα μάθουν κι οι Άλλοι μαζί.
Αντε να δούμε, τελικά τι το τόσο φοβερό κι ανησυχητικό κρύβεται πίσω από όλο αυτό το εγωικό μυαλουδάκι και τα σενάρια του, τις αγωνίες του και τους θυμούς του.
Αποδόμηση είναι ο όρος. Ό,τι έχει χτιστεί πάνω σου, ό,τι έχει προγραμματιστει ως λειτουργία "νόμιμη" και και ως "προς τας υποδείξεις" να γκρεμιστεί πρέπει, αφού φυσικά ειδωθει όλο το κατασκευαστικό σχέδιο και η βαθύτερη λογική του. Γιατί και λογική έχει ο προγραμματισμός της δόμησης του Εγώ και σχέδιο συγκεκριμένο.
Μάλιστα. Όλα εξηγούνται.
Το ωραιότερο από όλα είναι ότι για την δόμηση αυτού του εγωικούλη νου εσυ ο ίδιος διόλου δεν φταις. Αλήθεια. Καθόλου δικαιολογία δεν είναι.
Ένα φταίξιμο , όμως θα το έχεις-ίσως και δυο- αν δεν ασχοληθείς κάποια στιγμή μαζί του, αν δεν τον ξεδιαλύνεις, αν δεν δεις τα τι και πως. Όσο μπορείς, μέχρι όπου μπορείς. Αλλά δεν γεννηθήκαμε έτσι, έτσι διαμορφωθηκε ο νους. Κι εμεις, άααμα θέλουμε τον ξεδιαμορφώνουμε. Το ζήτημα είναι: θελουμε?
Κάθε φορά που συνειδητοποιείς κάτι για την μεγαλειότητά σου ή θα κλάψεις πονώντας για την μαυρίλα που αντικρίζεις και διόλου δεν συνάδει με την τέλεια εικόνα , που όχι μόνο θες να παρουσιάζεις στους άλλους αλλά , και το σπουδαιότερο, έχεις πείσει εσυ ο ίδιος τον εαυτό σου, ότι αυτή ειναι και η αληθινη σου . Αμ δε που είναι. Αμ δε.
Συνειδητόποιηση, λοιπόν. Κάτι που πριν ήταν Άγνωστο και κρυμμένο, γίνεται γνωστό και ξεκάθαρο συμπλρώνοντας άλλο ένα κομμάτι από το παζλ.
Ή θα κλάψεις , λοιπόν ή θα ρίξεις ένα πολύ βαθύ, απελευθερωτικό γέλιο.
Βαθύ κλάμα, βαθύ γέλιο. Απελευθερωτικά εξίσου, μόνο που με το γέλιο ξεπερνας και την όποια ενοχή πάει να σου θρονιαστει στο σβέρκο και να σε γυρίσει βήματα πίσω. Διότι ο μηχανισμός της ενοχής είναι ο υπουλότερος όλων. Σε ακινητοποιεί και μαρμαρωνεις καμια δεκαπενταριά χρόνια στην θέση του ενόχου ή του θύματος- αν το καλοσκεφτείς διαφορά επί της ουσίας οι δύο αυτοί ρόλοι δεν έχουν. Αλλά, ως συνήθως, ξεφεύγω πάλι.
Ως δια μαγείας, υπερβαίνεις άλλο ένα μαυρο, ακατανόητο μέχρι πριν κομματάκι σου.
Σα να συμφιλιώνεσαι λιγάκι με τη μεγαλειότητα σου. Την ταπεινή, σαν κάμπια που μοιάζει αλλά που εν δυνάμει, πεταλούδα είναι.
Έτσι λοιπόν.NO MORE AFFAIRS- Tindersticks
27/7/10
Αν μπορείτε, βοηθήστε
Χάθηκε το βράδυ της Τετάρτης, 21 Ιουλίου 2010, από την περιοχή του Ωρωπού, το ηλικίας 13 μηνών αρσενικό ασπρόμαυρο pointer της φωτογραφίας. Φορούσε μαύρο κολάρο και λευκό Scalibor.
Eίναι σκυλί συντροφιάς και ΔΕΝ ΚΥΝΗΓΑΕΙ.
Δίνεται ΑΜΟΙΒΗ σε όποιον βοηθήσει στην ανεύρεσή του.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6996851051
18/7/10
Μέσα μου ο αέρας που φυσά...
"Freedom from personality, from false identity leads to freedom from desire and fear, and freedom from desire and fear is the highest bliss, and the highest bliss is also known as 'True Freedom' and 'True Love'."
Η απελευθέρωση από την προσωπικότητα, από την ψευδή ταυτότητα οδηγεί στην ελευθερία απο την επιθυμία και τον φόβο, και η ελευθερία από τον φόβο και την επιθυμία είναι η ύψιστη ευλογία και η ύψιστη ευλογία είναι επισης γνωστή ως "Αληθινή Ελευθερία" και "Αληθινή Αγάπη".
"Attachment is bondage, detachment is freedom"
Η προσκόληση δημιουργει δεσμά, η μη-προσκόληση, η αποσυνδεση είναι ελευθερία.
Memory creates the illusion of continuity.
Η μνήμη δημιουργεί την ψευδαίσθηση της συνέχειας.
But you are afraid of freedom!
Αλλά φοβάστε την ελευθερία!
Nisargadatta Maharaj
Μέσα μου ο αέρας που φυσά...................
Ψαρογιώργης - Αγγελάκας
14/7/10
Πέρασμα
Τώρα αρχίζω και θυμάμαι..................
Ξύλινα Σπαθιά
Μια ανατολή σ’ έναν κόσμο που δεν έχει πάψει ποτέ να γυρίζει
στην ίδια τροχιά, όμως στην άλλη άκρη της γης
κάποιος βλέπει τον ήλιο να πέφτει ξανά…
- όπως ξανά ανάβει ο φάρος του κόσμου,
χτυπάει τα φτερά του…
Το φως απ’ την χώρα των πάγων βουτάει στην καρδιά σου
κι υψώνεται πάνω από τη Γη του Πυρός.
Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα,
ώσπου ν’ αρχίσω πια να σ’ εμπιστεύομαι,
ώσπου να πάψω να φοβάμαι…
Μου ‘χες πει πως θα ‘ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαι…
Τώρα αρχίζω και θυμάμαι…
Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνους,
συχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμό.
Σ’ αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ’ όνομά σου…
Ετοιμάσου σε λίγο να πεις «σε μισώ!»
Είμαι το ένα μισό της σελήνης… μην κλείνεις,
σε λίγο γεμίζει το άλλο μισό.
Η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια,
ρωτάει ποιος διψάει, ψιθυρίζεις «εγώ!»
Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα,
ώσπου ν’ αρχίσω πια να σ’ εμπιστεύομαι,
ώσπου να πάψω να φοβάμαι…
Μου ‘χες πει πως θα ‘ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαι…
Τώρα αρχίζω και θυμάμαι…
Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα,
ώσπου ν’ αρχίσω πια να σ’ εμπιστεύομαι,
ώσπου να πάψω να φοβάμαι…
Μου ‘χες πει πως θα ‘ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαι…
Τώρα αρχίζω και θυμάμαι…