Ο Έρωτας ταξιδεύει μέσα μου......

Είναι μέρες τώρα
που ένας στίχος από το ποίημα

"έρωτας που ρωτά" της Greenlion

μ΄έχει εντυπωσιάσει:

....οι καρποί του Έρωτα που ρωτά είναι Συνείδηση..........

..........ο Έρωτας γεννά Συνείδηση.............

Στριφογυρίζει στο μυαλό μου.
Η σκέψη μου δεν πάει ούτε μπρος ούτε πίσω.
Ούτε συνεχίζω τη φράση στο μυαλό μου,

ούτε θέλω να την επεξηγήσω.
Δεν είναι ακριβώς ότι δεν την καταλαβαίνω,

ότι δεν την κατανοώ.
Απλά με εχει συνεπάρει.
Μ' έχει μαγέψει.
Την αφήνω εκεί,
τη λέω,
την ξαναλέω σιωπηλά μέσα μου,
σα με θαυμασμό,
σα να ρωτάω
αλλά απάντηση δε θέλω να πάρω.
Παίζω μόνο λίγο μαζί της :
....κι η συνείδηση είναι καρπός του έρωτα....
αλλά μέχρις εκεί,

κι άντε,

ξανά.
Σκέφτομαι κι άλλα καθημερινά πράγματα βέβαια.
Εκεί που διεκπεραιώνω κάτι στη δουλειά,
άντε πάλι
"ο έρωτας γεννά συνείδηση", λέω μέσα μου.
Κι εκεί που κάτι συζητάμε,
έτσι μου΄ρχεται να πω:
ναι, αλλά ο έρωτας γεννά συνείδηση,

μα δεν το βλέπετε?

- κι ας μην έχει σχέση με το θέμα....

Σα να μπορεί να διακόπτει τη ροή της καθημερινότητας μου
και να τη συμπληρώνει μαζί.
Ομολογώ ότι ως φράση δε μου έχει ξανακάνει τόσο πολυ εντύπωση,
παρά η φράση "ο καθείς και το έργο του",

του Ελύτη νομίζω,

που έγινε αγαπημένη μου απο τότε που την πρωτοδιάβασα.
Φαίνεται ότι μερικοί στίχοι
ή φράσεις έχουν μιαν ιδιαίτερη επίδραση πάνω μας.
Σα να είναι γραμμένες για μας
ή σα κάτι να θέλουνε να μας πούνε
ή σαν κάτι να μας συμπληρώνουνε μέσα μας
ή σαν κάπως πιο βαθιά μας αγγίζουνε κι ας μη ξέρουμε πώς και γιατί, ούτε διότι..
Ή απλά να σταματάνε την ανόητη πολυλογία του μυαλού μας
και να μας δίνουνε χρόνο να θαυμάσουμε την ομορφιά τους.
Δεν ξέρω τί από όλα.
Ίσως κι όλα.
Θα μπορούσα να δώσω πολλούς τίτλους στο στίχο αυτό :
(-τίτλο σε στίχο?
το πεταλουδίσιο μυαλό μήπως παρααυαθαιρετεί?
μήπως λέγω?):
" μια φράση που αγάπησα."
"Ένας στίχος που σταμάτησε το χρόνο" -ο οποίος παρεπιπτόντως δεν υπάρχει αλλά κατα πώς μας βολεύει τον σταματάμε άμα θέλουμε....
" Στίχος ενός νου που ελεύθερα ΔΙΑ μέσου των λέξεων ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ περί του νοήματος και των εννοιών που εκφράζουν
Πάντως σίγουρα είναι μια φράση που
ήρθε για να μείνει
στο μυαλό
μου.................
κι έμεινε!

Να είσαι καλά Ζαφειρένια Λιονταρίνα !

Παύλος Παυλίδης- Μόχα