ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ ΜΟΤΙΒΑ
Μελαγχολία και θλίψη δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται, παραίτηση ή μιζέρια.
Έχουμε συνηθίσει να τις συνδέουμε με ερωτικές απογοητεύσεις αλλά αυτές είναι η κορυφή του παγόβουνου μόνο.Έρχεται κάποια στιγμή που σαν να έχεις συνειδητοποιήσει την ματαιότητα των πραγμάτων και την απελπισία γύρω σου. Και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του φόβου και της εσωτερικής αγωνίας επανέρχονται.
Eίναι η στιγμή που λες στον εαυτό σου:
μα που πάω?
τι κάνω?
Aμφινταλαντεύεσαι.Nα προχωρήσεις μπροστά όπως έχεις συνηθίσει να πορεύεσαι και να πολεμάς ή να τα παρατήσεις όλα.
Eίναι μια στιγμούλα δύσκολη. Bγαίνει όλη η κούραση.
O φόβος μήπως δεν τα καταφέρεις.
Mήπως δεν είναι αρκετά αυτά που κάνεις ή ακόμα μήπως δεν είσαι αρκετός εσύ ο ίδιος.
Σε κατακλύζει η ανασφάλεια και μια αδιόρατη ανησυχία.
Αν ψάξεις λίγο τι κρύβεται πίσω απο την αγωνία, τα νεύρα και το φόβο ξέρεις πολύ καλά τι σου φταίει.
Ειναι μια στιγμούλα που μοιάζει αιώνας.
Και επειδή μπλέκεται και το συναίσθημα τότε η στιγμούλα είναι αιώνας.
Η εικόνα και η αντίληψη που έχεις για τον εαυτό σου είναι καθοριστική.
Όταν έχεις μάθει να αποστασιοποιείσαι απο αυτόν και να τον παρακολουθείς σε συνθήκες φοβιστικές και κρίσιμες τότε έχεις κατανοήσει και το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των κινήσεων και αντιδράσεών του.
Ξέρεις τις παγίδες στις οποίες πέφτει και σε τι σενάρια του αρέσει να νιώθει πρωταγωνιστής. Ξέρεις οτι του αρέσει να παίζει παιχνίδια και τα μεγαλύτερα τα παίζει σε εσένα τον ίδιο.
Άλλοι τον λένε και εγωισμό, αλλά καμμιά φορά οι λέξεις και οι ορισμοί δεν κρύβουν απαραίτητα και την ουσία των πραγμάτων - στην αναζήτησή της αναλύουμε και υπεραναλύουμε και επέρχεται κούρασις και κατασπατάλησις ενέργειας.
Αν, λοιπόν. πραγματικά έχεις πιστέψει ότι "και αυτό θα περάσει" , όχι με την μοιρολατρική σημασία που ίσως ακούγεται ή με την έννοια της μη-προσπάθειας και της μη-δράσης τότε παύεις σιγά σιγά να είσαι έρμαιό του.
Είσαι απλά, για άλλη μια φορά παρατηρητής.
Παρατηρητής του εαυτου σου.
Παρατηρητής και παρατηρούμενο, ένα και το αυτό?
Έτσι νομίζω.
Ο αγαπητός firestarter είχε σχολιάσει (στην ίδια ανάρτηση παλαιότερα):
-λέει ο Ηρακλειτος
" Ξεχνούν και δεν προσέχουν ότι συμβαίνει γύρω τους, στον ξύπνιο τους οι άνθρωποι , όπως στον ύπνο τους. Οι ανόητοι, αν και ακούν είναι σαν τους κουφούς : σ'αυτούς ταιριάζει το γνωμικό πως και παρόντες απουσιάζουν. Δεν πρέπει να μιλά κανένας και να πράττει σαν να είναι κοιμισμένος.Ένας και κοινός είναι ο κόσμος για τους ξυπνητούς. Οι κοιμισμένοι ζουν ο καθένας στο δικό του κόσμο. Θάνατος είναι ότι βλέπουμε στον ξύπνιο μας κι όνειρα ότι βλέπουμε στον ύπνο μας."
Οι βουδιστές πρεσβεύουν ότι ο φόβος ειναι αποτέλεσμα της αίσθησης χωριστικότητάς μας από τον κόσμο, της άγνοιας και της προσκόλλησης στο εγώ.
Ψευδαισθήσεις, illusions- αποτέλεσμα της maya -όοχι του αρχαίου πολιτισμού όπως αφελώς ρώτησα όταν πρωτοάκουσα γι΄αυτήν, με σιγουριά κιόλας.....
Το πιστεύω κι εγώ. Άλλο όμως η εκλογίκευση κι άλλο η πράξη και η μη-πράξη.
Μακρύς ο Δρόμος και για την Ιθάκη...
Αυτά.
Indra's net(indra's net is a metaphor,
which symbolizes a universe
where infinetely,
repeated mutual relations exist between all members of the universe;
that all phenomena are intimately connected..................................
.................................................................................................................
Γιάννης Αγγελακας- ΣΙΓΑ ΜΗ ΚΛΑΨΩ
.jpg)
