Οπως πάνω έτσι και κάτω...

Μυστηριες και παράξενες εποχές ζουμε και πολυ πολυ γοητευτικές.

Άλλος κοιμασαι, άλλος ξυπνάς. Μεταβλητή έχεις γινει εσυ ο ιδιος στην εξίσωση της ζωής σου. Μεταβάλλεσαι, μεταβαλλόμενος ροικά.

Ποιος είσαι? ρωτας τον εαυτό σου.Κι οχι μονο με την έννοια του γνωστού μεγιστου ερωτήματος της Ζωής.

Nέα αρχή προς το άπειρο.....

Το Αγνωστο γίνεται γνωστό κι έπειτα ξανά μπροστά στο Άγνωστο εισαι. Σαν μωρό που κάνει τα πρώτα του βήματα. Μόνο που εσύ έχεις ξαναπερπατήσει και ξερεις περί Πτωσης.....

Αστα.
 

Σημερα , λοιπόν, έχουμε Νέα Σελήνη.

Εμεις (της μεγαλοπρεπειας παντα) τη σεληνη την αγαπάμε όσο δε λέγεται.

Ειδικά την Πανσέληνο. Αλλά για αυτά τα σεληνιακά θεματα δεν σκαμπαζουμε. παρα μονο απολαμβανουμε την ομορφιά και το θεικό μεγαλειο τους. Μια φιλη λοιπόν εδω και και καιρό μου έλεγε για τις φασεις της σεληνης και τι ρολο παιζουν στη ζωή μας, τι σημαινουν και ποσοι συμβολισμοι κρυβονται στις φασεις της.(Χρειαστηκε καμμιά 5οοαριά φορές να μου υπενθυμίσει, πώς , όχι πεταλούδα, δεν τη λέμε νεα πανσέληνο, νέα σελήνη την λέμε...Πολύ υπομονετικός άνθρωπος η φίλη μου πάντως...)

Ο όρος νέα σελήνη αναφέρεται στη φάση της σελήνης που είναι το αντίθετο της πανσέληνου. Είναι η φάση που ο ήλιος είναι στην αντίθετη πλευρά του φεγγαριού από εμάς και έτσι η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού είναι η αθέατη. Αυτή είναι η πιο σκοτεινή νύχτα. Η Νέα Σελήνη, λοιπόν, είναι μια  σκοτεινή νυχτα, βαθύ σκοτάδι εξω.

Όμως συμβολιζει, παρά το σκοτεινό της νύχτας της, πάντα, νέα ξεκινήματα.

 Σε όλους τους τομείς. Εσωτερικά, εξωτερικά, από το πιο απλό (ξεκαθαρισμα ντουλαπας π.χ), εως τα πιο συνθετα (αναδομηση εαυτου και αναδιαταξις ενεργειας -ωραια αυτη η αναδιαταξη ως φραση ε? σαν να αναδιατασσεται το στρατευμα πριν τη μαχη....αναδιαταχτειτε βρε!!!)

Νεα ξεκινηματα που ειναι πάντα ένδειξη έστω και απειροελάχιστης αλλαγης.

Για τους Αρχαιους Ελληνες  οι μήνες του Αρχαίου Αττικού ημερολογίου ήταν Σεληνιακοί και άρχιζαν με τη φάση της Νέας Σελήνης (Νουμηνία).

Νουμηνία, σημαίνει Νέα Σελήνη και ετυμολογικά προέρχεται από το "νέος" και "μην". Ιερή ημέρα. Ιερή μερα και αφιερωμενη στον Απολλωνα.Την εόρταζαν ανεβαίνοντας στην Ακρόπολη με μεγάλη εμποροπανήγυρι, αγώνες στην παλαίστρα και συμπόσια.

Τι περιεργο κι αυτό!

Η πιο σκοτεινή νυχτα αφιερωμένη στο θεό του φωτός.........

Κάτι θα ηξεραν ομως αυτοί.

Ισως πραγματικα εκει που όλα φαινονται μαυρα, απροσπελαστα, χαμενα, ίσως εκει ειναι που αρχιζει ή δινεται η ευκαιρία, αν θελουμε εμεις να την δωσουμε φυσικά, όλα να λάμψουν με φως, πάλι....

Φευγει το παλιό, έρχεται το νέο ή του κανουμε χωρο να ερθει και να εκδηλωθεί κι ενα σωρό άλλα πραγματα μπορουμε να κάνουμε αμα θέλουμε. Το θέμα είναι: Θέλουμε?

(καλα αμα θελουμε ας τα κανουμε και μιαν αλλη μερα.

Ας τα κανουμε, ομως καποτε ε?)

Απλά σημερα ειναι και ιερή η μερα και όποιος θελει ας ξεκινησει σημερα ό,τι ειναι έτοιμος να ξεκινησει. (Αν θέλει κιόλας να είναι ακριβής στις 19.37 μ.μ. αρχίζει η Νεα Σελήνη....)

Μιαν επανασταση,

 μιαν αλλαγή νοοτροπιας,

 μιαν αναδιαταξη ενεργειας,

 μια μεταστροφή θεασης,

 μια διαιτα,

 κάτι.

Πετα το παλιο και καλωσορισε το καινουριο δεν λέμε?

Ας γεννηθει το νέο, λέμε. 

Ας του κανουμε χωρο, λέμε.

Εδω και η σεληνη  η ιδια αυτο κανει. Καθε μηνα.

Σταθερα μεταβαλλεται.......

Να αλλάξουμε τη σκέψη και το νου  μας, να αλλάξουμε τον τρόπο θέασης των γεγονότων........μεταστρέφοντας αλλού την Προσοχή μας,

δεν λέμε συνεχώς και απαρεγκλίτως?

Σημερα ειναι η μερα του λοιπόν!

Αρα

 νεο ξεκίνημα σήμερα...

Αν μη τι άλλο για την ίδια τη σελήνη!

 

ΠΥΞ ΛΑΞ -Σενιορ

Υ.Γ αυτό το γκρι φόντο στη γραμματοσειρά δεν ξέρω πώς μπηκε.
Άλλαξε από μονο του, μέρα πού είναι σήμερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ξερεις κανείς πως βγαίνει?

Change

Τραγουδάκι σημερα.

 Φοβερός χορευτικός ρυθμός, αν σου αρεσουν βέβαια αυτα.Ε εμας μας αρεσουν. Πολύ.

Βαθυστοχαστη αναλυση όχι. Καμία ορεξη δεν έχουμε.Ούτε κι εσείς. "Πηγαινε πέρα από τις έννοιες", λέει ένας σοφός. Νά' τα. Ξεφεύγω πάλι...Λιγα λόγια, είπαμε.

Ερωτικό.

All time classic. "Ι changed my mind" τραγουδά ο τύπος και τα λέει  χύμα στην καλή του. Ουτε ο  πρώτος , ούτε ο τελευταίος.

Η φραση αυτη, όμως, είναι που με εκανε να το βαλω σημερα:

I  changed my mind

 and........... Ι changed my mind.

Του΄κανε κλικ , δηλαδή......

Αλλαξα το μυαλό μου και...

άλλαξε το μυαλό μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κορυφαίο?

H αλχημιστικη μεταστοιχειωσις σε δυό στιχους!

Αντε ντεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

Καλό μήνα, είπα?

Άγρια αστέρια είμαστε

"Όσοι περισσοτεροι μοιράζονται το ιδιο όνειρο, τόσες περισσοτερες πιθανοτητες υπαρχουν να εκδηλωθει, να υλοποιηθει στη σφαίρα του πραγματικου. "

         (βεβαιώνουν πολλοί και διάφοροι σοφοί)

Άγρια των άστρων μουσική- Γ. Αγγελακας



Άγρια των άστρων μουσική

μόλις νυχτώνει με ξυπνάς

Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή

έρχεσαι και με τυραννάς



Άγρια των άστρων μουσική

στην ξεχασμένη σου φωτιά

ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί

ψάχνοντας να 'βρουν γιατρειά



Μ' όσα φύγαν, μ' όσαν έχουν πια χαθεί

μ' ό,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει

ξεκινάω κάθε μέρα απ' την αρχή

τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει



Άγρια των άστρων μουσική

μόλις νυχτώνει με ξυπνάς

και μ' ένα ξαφνικό φιλί

με καταπίνεις με ρουφάς



Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς

Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ' οδηγάς

Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς

Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς.

Πάμε να το πάρουμε από την Αρχή?

Τώρα τραγουδούν και το βράδυ τα πουλιά?

Ζω στην πόλη και σε ποια πόλη μάλιστα. Αθήνα. Άγρια κι αφιλόξενη πόλη.Την μίσησα με το που πάτησα το αιθέριο φτερό μου μετακομίζοντας απο την Θεσσαλονίκη (και τον ιερό Βορρά) εκεί γύρω στα δώδεκα(αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία).Όμως κάτι παράξενο και μυστήριο έτυχε να ζω αυτόν τον τελευταίο καιρό.Κάτι μοναδικό για το οποίο θεωρώ τυχερό πολύ  τον εαυτό μου.

"Είναι μια παράξενη νυχτα απόψε.

Πουλιά κελαηδουν στον κήπο και στο παρκο διπλα απο το σπίτι.

Πολύ πολύ όμορφα κελαηδουν.

Ειχε ξαναγινει σχετικά προσφατα αλλά είχε πανσεληνο.

Δεν με αφήνουν να κοιμηθώ, αν και δεν νυσταζω κιόλας πολύ. Μα είναι πολύ όμορφα σου λέω-κουτσομπολευουν νομιζω, ειναι πολυ κουτσομπολικα αυτα τα πουλακια.....

Τωρα κελαηδουν και το βράδυ τα πουλιά?"

'Ετσι έλεγα σε ένα φίλο εδώ και μέρες, ξαφνιασμένη κι απορημένη συνάμα.

Κι όπως είναι αναμενόμενο, άρχισα να ρωτάω, αν το έχει προσέξει και κάποιος άλλος ή τέλος πάντων τι να' ναι αυτό, τι έπαθαν τα πουλιά και κελαηδούν την νύχτα? Οι προεκτάσεις στις οποίες έφτασε  το σοφό μεν, ξερό δε κεφάλι μου δεν είναι επί του παρόντος κειμένου να αναλυθούν.Θα ασχοληθεί αργότερα η επιστήμη, η ιστορία, η μεταφυσική και η συγκριτικη θρησκειολογία.Οι οικολόγοι όχι, τους το απαγορεύω από τώρα.

-Αηδόνια, παιδί μου, τα αηδόνια κελαηδούν μονάχα την νύχτα, μου' πε η σοφή μάνα μου. (βέβαια μικρή όταν ήμουν διάβολο με έλεγε κι όχι πεταλούδα, αλλά άλλο θέμα αυτό..).

 

-Αηδόνια?
-Αηδόνια?

 -Στην πόλη?
Και ποιά πόλη, έτσι? Αθήνα, όχι αστεία.

Αηδόνια είναι τελικα.Όχι ένα μόνο,νομίζω 3 μπορώ και ξεχωρίζω.

Μαγικό?

Μαγικό..............

Μαγικό..........


Μαγικό...........


Μαγικό.....................................



 

"Τ'αηδόνια δε σ'αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες" έλεγε ο Σεφέρης. (άλλος φίλος μου το θύμισε αυτό). Κι εμένα, στην Αθήνα......

 

Μαγικό.........

Μαγικό...........

Μαγικό...................

Μαγικό..............................

Μαγικό........................................

 

 

 

Πόσες φορές να το πω? Μαγεία!!!!!!!!!!!!!!!! (ένα θέμα το έχουμε με τις λέξεις και  την επανάληψή τους. Και με τη μαγεία, επισης.)

 

Προσγειώθηκα απότομα όμως όταν διάβασα πώς έπρεπε να έχουν φύγει απο τον Αυγουστο......

Θα προλάβουν να  φυγουν ή θα τα βρει πρώτο κανένα απότομο και ξαφνικό κρύο?

Τα έχω έγνοια τώρα.

 

Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή και καθόλου δημιούργημα της φαντασίας μου.....

ΑΝΕΙΠΩΤΑ

"All around οι τέσσερις ύστερα

Οι τρεις οι δύο κι ο ένας l' unique le solitaire
Le marié à vie a sa cigarette μπροστά σ' έναν εξώστη επάνω στη
Μεσόγειο
Και με μια κούπα έννοιες δύσκολες κι εύγευστες come i fichi la mattina
Μετρά κείνο που μένει. Το ίδιο που δεν βρίσκεται ποτέ μέσα στο
άθροισμα
Μπορεί μ' ευθείες να χαράζεται ο Μεσημβρινός αλλ'
Η αλήθεια πάντοτε με τεθλασμένες. Λιγότερο από νου και
περισσότερο από
Χουν είναι η δεύτερη και η τρίτη μέσα μας υπόσταση"

To μαρμαρινο τραπέζι-ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ-Οδυσσέας Ελύτης


ΤΑ ΑΝΕΙΠΩΤΑ....
 ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΠΩΘΟΥΝ?



Τα περασμένα καίγονται, στη λησμονιά πετάνε



Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε


Στη λησμονιά σε πάνε…


Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς


να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..


Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..


Γλυκιά μου, μη χαθείς…
 Και τα χαράματα σαν ’ρθει.. με μια λαχτάρα η προσμονή


Θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά..


Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς


να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..


Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..


Γλυκιά μου, μη χαθείς…


Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς


να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..


Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..


Απόψε, μη χαθείς…

....................................................................................



Γιορτή μεγάλη σήμερα.
Χρόνια πολλά σε αυτους που γιορτάζουν, λοιπόν.
Κι επίσης, χρόνια πολλά σε όλους ,
με την ευχή να γίνουν όλοι άγγελοι
να ξαναβρούν τα φτερά τους και να πετάξουν ελεύθερα, πάλι........

Υ.Γ .Από το μεγαλειώδες έντομον δώρο η γραφή του ποιητή και τα μαγευτικο αυτό τραγούδι, που αν κι ερωτικό, κρύβει μέσα του συμπυκνωμένη σοφία.
Χρόνια πολλά με όοοοοοοοοοοολη μας την αγάπη!
(μην πούμε πάλι για τον πληθυντικό ε?)

Όνειρα σήμερα,

"Στη ζωή μου οι πιο μεγάλοι  μου ευεργέτες στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα."
Νικος Καζαντζάκης


In praise of Dreams...



Jan Garbarek

Λέξεις...

Mind always shapes itself according to its beliefs

Nisargadatta Maharaj

Είμαστε ό,τι σκεφτόμαστε.

Σκέψη είμαστε που πήραμε μορφή και βιώνουμε εμείς για να αποκτήσει εμπειρία η Υπερσυνειδητότητα. Έτσι λένε πολλές ιερές και μη γραφές.

Αν είμαστε ό,τι σκεφτόμαστε τότε η ίδια μας η σκέψη ενορχηστρώνει  την εκπλήρωσή της. Το δε πεδίο δυνατοτήτων εκπλήρωσης ειναι άπειρο.....

Άπειρες κι απέραντες  δυνατότητες εκπλήρωσης υπάρχουν άρα έχουμε ένα πολύ ισχυρό εργαλείο ζωής  στα χέρια μας ή μαλλον στο μυαλό μας. Τη σκέψη.

Μαγικό.

Γνώση, σκέψη, πρόθεση, σκοπός. Μαγικά εργαλεία γεματα δύναμη. Kυτταρο της σκεψης ειναι η λέξη. Δυναμεις μαγικές (επαναλαμβάνομαι με το μαγικο αλλά μου αρεσει, εμπροθετη επαναληψη ειναι) εμπερικλείονται στις λέξεις. Στρωματα εμπειριας, ακομα και μια ολοκληρη ζωή μπορει να αποτυπωθεί μεσα σε μερικές σύλλαβες.

Οι λέξεις κουβαλάνε φορτία, τόσο προσωπικά δικά μας όσο και φορτία που η συλλογικη συνείδηση και ιστορία τους έχει φορτώσει- φορτίζοντας τες και ενεργειακά, ίσως.

Λέξεις.

Κρυφά περάσματα στις σημασίες, μονοπάτια στα νοήματα, δρόμοι για τη γνώση., οδηγοί στο γνωστό, πύλες για το άγνωστο.

Κατευθύνουν, περιορίζουν, ελευθερώνουν, διχάζουν, ενωνουν, σιωπούν κιόλας.

Και το κυριότερο: προτίθενται.

Είναι εμπρόθετες. Εχουν και πρόθεση και σκοπό.

Παιδιά  μαθαίνουμε σημαντικές λειτουργίες μέσω των λέξεων. Η πρόθεση των λεξεων απορροφαται μεσα μας και, μεσα μας πάλι, δημιουργείται ενα νοητικό αποτύπωμα.

Όλη μας η ζωή, οι μνήμες και οι εμπειρίες μας είναι συσσωρευμένες με τη μορφή τετοιων αποτυπωμάτων. Δεν ξέρω πού ακριβώς να σας πω αλλά μεσα μας πάντως.

Έτσι ξεκινάει και η λειτουργία της  περίφημης ταυτισης. Ταυτίζεται το εγώ με λέξεις-ετικέτες, ταυτίζεται και με τα συναισθήματα που αυτές οι λέξεις -ετικέτες πυροδοτούν και ταυτίζεται και με τις ενεργειες-δρασεις που ακολουθούν στην αλυσσιδα σκεψης/συναισθήματος/δρασης. Ας μην υπεισέρθω όμως σε λεπτομέρεις γιατι ως γνωστόν ευκολα ξεφευγω..

Λεξεις λοιπόν.

Την αρχική διδασκαλία των σημασίων τους, νοητικών και ψυχολογικών, την αναλαμβάνουν οι γονείς μας. Οι πρώτοι ενδιάμεσοι. Από το Ένα που ευρισκόμεθα ως βρέφη εισερχόμεθα μετα βαιων και κλάδων στον κόσμο της ύλης και του δυισμού. Κι εκεί κάπου, μιαν μικρουλα απειροελάχιστη στιγμούλα , μαθαίνουμε ένα πολύ δυνατό μαγικό ξόρκι, την λεξούλα "μου": το παιχνίδι μου, η σοκολάτα μου, το δωμάτιό μου. Μην υπεισέρθω τώρα στην άλλη  βουδιστικής προελεύσεως έννοια της προσκόλλησης γιατί θα παραξεφύγουμε και πολύ δεν θέλουμε η αλήθεια είναι. ( ο πληθυντικός της μεγαλοπρεπείας πάντα). Διότι εκείνη την απειροέλαχιστη στιγμούλα γεννιέται και η κατακτητική πλευρά του εγώ μας, απαραίτητη ως προυπόθεση αναπτυξης μέχρι κάποια ηλικία αλλά όχι επιθυμητή   με την ιμπεριαλιστική εννοια της κατακτησης και της αρπαγής  των πάντων ως ενδειξη οτι ζω και υπάρχω μεσα από τα αποκτήματά μου. Για άλλους το στάδιο αυτό δεν τελειώνει ποτέ παρά στον τάφο τους , για κάποιους άλλους, ελάχιστους τελειώνει την ώρα της Απελευθέρωσης, της Υπέρβασης (χωρίς τους, εδώ). Αλλά αυτά, είναι άλλη ιστορία. Ή μήπως δεν είναι?

Πρόθεση, λοιπόν, εμπεριέχουν οι λέξεις. Που δείχνουν, κατευθύνουν και  οδηγούν στο σκοπό.

Α, ωραία, θα έλεγε χαρούμενη η μεγαλειώδης πεταλούδα και θα άρχιζε να σημειώνει τα κατεβατά των προθέσεων και των επιθυμιών της (μεγαλειωδών πάντα, να υπενθυμίσω). Και θα περίμενε ήσυχα ήσυχα την οσονούπω εκπλήρωση και στο φυσικό πεδίο των επιθυμιών αυτών.

Αμ, δε.

Αμ δε, επαναλαμβάνω.

Η πρόθεση για να λειτουργήσει με τον μαγικό αυτό τρόπο, ως εντολοδόχος των επιθυμιών μας, χρειάζεται και την αστερόσκονή της, κάτι ακόμα, πολύ πολύ σημαντικό:

Να είναι συνειδητή πρόθεση.

Η συνειδητή πρόθεση είναι αυτή που μπορεί να λειτουργήσει κατα αυτόν τον, φαινομενικά, μαγικό τρόπο.

Μάλιστα.

Κάθε πρόθεση οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα.  Η  συνειδητή  πρόθεση     είναι  και  εκφράζει  επιθυμία, σαφή και συγκεκριμένη. Λειτουργεί ως αιτία του αποτελέσματος. Ως "μαμά" για την "γέννηση" της επιθυμίας στο πραγματικό πεδίο, για να λάβει σάρκα και οστά η επιθυμία.

Πώς γίνεται η πρόθεση μας συνειδητή και συγκεκριμένη?

Είναι απλό.

 photo: διαχωρισμός-χωριστικότητα

Χρειάζεται  να εξαλείψουμε τις συνήθειες του νου, τα επαναλαμβανόμενα αρνητικά μοτίβα σκέψης, τον συνεχή ακατανόητο εσωτερικό διαλογο που κάνει ο νους....μονολογώντας .

Ένα ραδιόφωνο, λένε, είναι το μυαλό μας, που εκπέμπει σκέψεις, σημασίες και μηνύματα στον αέρα. Στο  σύμπαν. Στον ωκεανό της Άχρονης Ουσίας που Πάντα Ήταν και θα Είναι Εκεί.

Όχι πάντα  καθαρές λέξεις όμως, ούτε ξεκάθαρης σημασίας μηνύματα. Σκέψεις και μηνύματα αντιφατικά εκπέμπουμε, γεμάτα αμφιβολία, φοβισμένα, ανάκατα.

Κι όταν γίνεται έτσι η εκπομπή των σκέψεων μας,"πλίνθοι κέραμοι ατάκτως ερριγμένοι", έτσι επιστρέφουν και σε μας κάπως. Σα να κολλάει η βελόνα του πικαπ στο ίδιο σημείο, και ποτέ ολόκληρο το τραγούδι δεν καταφέρνει να ακουστεί.

Αμφιβολία εκπέμπω, αμφιβολία εις το πολλάπλάσιον μου ξανάρχεται. Φοβισμένες σκέψεις μεταδίδω, φοβισμένες μου ξανάρχονται εις την ν. Αν όχι οι ίδιες, παρόμοιες, κι αν όχι σκέψεις, τα ίδιας υφής συναισθήματα που συνοδεύουν τις σκέψεις αυτές.

Κατά μία έννοια είσαι και ο αποστολέας και ο παραλήπτης και το μέσο εκπομπής. Ετσι, τουλάχιστον το καταλαβαίνω εγώ. Και δεν ξέρω αν έχω δίκιο αλλά μοιάζει πολύ με αυτό που λέμε ότι είμαστε ο Παρατηρητής είμαστε και το Παρατηρούμενο αλλά και η Παρατηρηση. Μαζί και ταυτοχρόνως. Ενότητα.
 Αλλά στην ιδανική κατασταση ανθρώπινης ύπαρξης.

Όπως "βλέπεις" τα πράγματα, λοιπόν, έτσι και είναι. Ό,τι σκέφτεσαι και αισθάνεσαι, γίνεσαι και είσαι. To ξέραμε το μαγικό από μικρα που ήμασταν.

-Είσαι και φαίνεσαι, λέγαμε σε κάποιον όταν μας κοροίδευε.
 Είσαι και φαίνεσαι.
Ακριβώς έτσι είναι τελικά. Ό,τι "βλέπεις" , αυτό αντιλαμβάνεσαι. Ό,τι σκέφτεσαι και ό,τι διαλόγιζεσαι γύρω απο αυτό κατευθύνεις τη ζωή σου, φτιάχνοντας μονος σου το δημιούργημα του εαυτού σου. Ποιητής είσαι. Αν και σπάνια το κάνεις εν πλήρη συνειδήσει.

Κι αυτό που δεν μπορείς να δεις, δεν μπορείς ούτε να το αντιληφθείς, ούτε να το μεταβάλλεις ή να το αλλάξεις. Αφού δεν το αντιλαμβάνεσαι ειναι ανύπαρκτο για σένα.

Είπαμε λοιπόν ότι είναι απλό να κάνεις τις επιθυμίες σου πραγματικότητα. Αρκεί να αλλάξεις τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου και μέσω αυτού, τον κόσμο γύρω σου. Ελεγχος της σκέψης σου είναι όλο κι όλο. Μόνο εσύ άλλωστε σκεφτεσαι τις σκέψεις σου, μόνο εσύ τις ξέρεις, μόνο εσύ μπορείς να τις παρατηρησεις και να βρεις το μοτίβο τους, μόνο εσύ είσαι μέσα σου και ξέρεις τι και πώς γίνεται. Άρα είσαι εσύ που μπορείς να κανεις τον εαυτό σου μάγο, κάτοχο των προθέσεων σου και κυρίαρχο της   σκέψης σου.

Απλό και μαγικό.

Εύκολο? Καθόλου.

Το λευκό χρώμα είναι αυτό που εμπεριέχει όλα τα χρώματα, έμαθα πρόσφατα.Από το λευκό ξεκινάνε όλα και στο λευκό επιστρέφουν.

Αν όντως είναι έτσι κάπως έτσι φαντάζομαι να είναι και Αυτό Που Πάντα Ήταν και θα Είναι Εκεί.