η πεταλουδα

20/4/16

Zεν

Το βουνό Λου μέσα στην ομίχλη. Το ποτάμι Τσε με φουσκωμένα τα νερά.

Όσο δεν είχα πάει εκεί, δεν έβρισκα ησυχία από τον πόθο της επιθυμίας.

Πήγα λοιπόν εκεί και ξαναγύρισα....Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο.

Ήταν το βουνό Λου μέσα στην ομίχλη και το ποτάμι Τσε με φουσκωμένα τα νερά

Ένα παλιό κινέζικο ποίημα για την πραγμάτωση του σατορι.

6/9/15

'' Να σταθώ στα πόδια μου '' ...

KATEΡΙΝΑ ΓΚΑΡΑΝΗ

Ταινία μικρού μήκους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η καλλιτεχνική κάλυψη μέσω εικόνας στο τραγούδι "Να σταθώ στα πόδια μου" των Λεωνίδα Μπαλάφα και Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη. Είναι από τις ελάχιστες στιγμές που οι καλλιτέχνες καταφέρνουν να αποδώσουν τόσο καίρια την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας χωρίς έρωτες και λουλουδάκια.

Σκληρός στίχος, σκληρός ήχος όπως αρμόζει στην άγρια Κρήτη και στην ακατέργαστη Ελλάδα. Ακόμη σκληρότερη η σκηνοθεσία του Θοδωρή Παπαδουλάκη και ένας απίστευτος Στράτος Τσικουδάκης να αποδίδει το πρόσωπο της ήσυχης, αόρατης και οργισμένης Ελλάδας ντυμένη όπως αρμόζει, σε μαύρο ρούχο.

Μια Ελλάδα που δεν χειροκροτεί και ούτε δίνει χέρι γνωριμίας σε "νέες ελπίδες" και "παλιούς σωτήρες" αλλά νικημένη ρίχνει γροθιά ακόμη κι αν τελικά αυτή βρίσκει τον εικονικό θύτη σε μια εικονική δημοκρατία που έχουμε επιβάλλει τον εαυτό μας πείθοντας την ψυχή μας ότι δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας.

12/8/15

Don't worry, be happy!

4/7/15

ΟΤΑΝ Ο ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΒΑΡΝΑΛΗ..

5/6/15

Sufi music-"Sukun", poem, by Filareti

Φίλοι αγαπημενοι πως παμε?
Βαστατε γερά.
Μη το βαζετε κατω.Γινονται ωραια και ενδιαφεροντα πραγματα απλα δεν είναι ευκολο να φτασουν στα αυτιά μας γιατι η "ενημέρωση" απο τα ΜΜΕ ειναι δηλητηριωδης και παραπλανητικη.
Να ειστε όλοι καλά , μη χανετε την ψυχραιμια σας και να εχετε πιστη στη ζωη και στον εαυτο σας.
Αυτα τα αολιγα.Σας στελνω την σκεψη μου και την αγαπη μου.
Ελα , πάμε, να ανεβαινει η ομας!
Σας φιλω και μου λειψατε..

1/3/15

..να αλλάζουμε ζωή

Με τον ίδιο τρόπο που πλένουμε

το κορμί μας, θα έπρεπε να πλένουμε και το

πεπρωμένο μας, να αλλάζουμε ζωή,

όπως αλλάζουμε ρούχα – όχι για λόγους

επιβίωσης, όπως κάνουμε όταν τρώμε

ή κοιμόμαστε, μα με εκείνο το σεβασμό

που έχουμε σαν τρίτοι

απέναντι στον εαυτό μας.

Αυτό θα μπορούσε να μοιάζει παράδοξο

σε όποιον πιστεύει ακόμη,

αφελώς, ότι υπάρχουν παράδοξα σε τούτο

τον κόσμο.

Στη θάλασσα, στη θάλασσα, στη θάλασσα, στη θάλασσα,

ω, στη θάλασσα, στον άνεμο, στα κύματα,

να ρίξω τη ζωή μου!

Να κάψω με τον αλμυρό αφρό που φέρνουν οι άνεμοι

τον ουρανίσκο μου των μεγάλων ταξιδιών,

Να μαστιγώσω αλύπητα με νερό τις σάρκες της περιπέτειάς μου,

να μουλιάσω στο ψύχος των ωκεανών τα κόκαλα της ύπαρξής μου,

να μαστιγώσω, να κομματιάσω, να τσουρουφλίσω με άνεμο, αφρό και ήλιο,

το κυκλωνικό κι ατλαντικό μου είναι,

τα νεύρα μου τεντωμένα σαν ξάρτια,

λύρα στα χέρια των ανέμων

FERNANDO PESSOA