THE SUPREME SATGURU

"In the presence of the satguru:

· Knowledge flourishes.

· Sorrow diminishes.

· Joy wells up without any reason.

· Abundance dawns.

· All talents manifest. "

Upanishads

"It is very rare to find a Satguru who can give spiritual energy and rare to find a disciple worthy of receiving it.
One gets such a Guru only as a result of past meritorious actions.
And then, the teacher teaches but the discipline already knows the answer. "

Kularnava Tantra

Ε φτάνει πια.

Έλεος.

Πώς την είδανε όλοι «γκουρού» δεν έχω καταλάβει ακόμα.

Τι έγινε παιδιά?

Σώσατε ήδη τον εαυτό σας και είστε έτοιμοι να σώσετε και μας τους υπόλοιπους?

Βρήκατε εσείς τι είστε?

Συνδεθήκατε και με το Ανεξάντλητο Είναι?

Ε μπράβο σας.

Μπορείτε να αφήσετε και μας να βρούμε τι δεν είμαστε?

DEFINE THE RELEVENT

γιατι θελουμε να μιλαμε?

και θελουμε πιο πολυ να μιλαμε,

οταν ειμαστε ερωτευμενοι.

ή νομιζουμε οτι ειμαστε ερωτευμενοι.

ή νομιζουμε οτι δεν ειμαστε αλλα ειμαστε.

ερωτευμενοι.

(αυτο θα μπορουσα να το συνεχισω επ΄απειρον.

εχει πολυ πλακα.)

ιδιαιτερα οταν ειμαστε μακρια.

ποσο ειναι το μακρια?

(οχι τωρα σοβαρα,

ειμαι μακρια αλλα αισθανομαι διπλα σου.)

οταν ρωταμε "τι κανεις?",

αλλα την ιδια στιγμη απο μεσα μας λεμε,

μου ελειψες,

εσυ,

(αυτο που νομιζω οτι εισαι,

ή αυτο που δεν νομιζω,αλλα εισαι.

εχει πολυ πλακα ειπαμε αυτο.)

τα χαδια σου,

η μυρωδια σου,

το βλεμμα σου,

η αισθηση σου.

ετσι κι αλλιως εκει διπλα σου ειμαι,

αορατη,

σε εχω σ' ενα συννεφακι βαλει,

και σ' αγγιζω,

βλεπω μεσα απ' τα ματια σου,

σε χαιδευω απαλα,

προσεκτικα,

μην μου σπασεις.

σου τραγουδαω ψιθυριστα,

μην ξυπνησεις και φυγεις και χαθεις,

και σε χασω.

ναι ενταξει,

εδω και τωρα κλπ κλπ.

κι αν το εδω και τωρα μου εχει χρονικη συνεχεια?

(υπαρχει και το αλλο "μου",

το βουδιστικο.

it's not relevant but it fits)

κι ας μεσολαβει ενα διαλειμμα?

ουφ.

και ποιος λεει πως θα ορισουμε το εδω και το τωρα μας?

-define what definition is-

και το εκει και τοτε μας.

αφου αμα το φερνω εγω στο μυαλο μου,

παλι εδω και τωρα ειναι,

οχι εκει και μετα.

ουτε

τοτε και πριν.

(-Objection sustained!!!).

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

ήλιος μέσα στα μάτια σου

αχνοχαράζει,

φως αστεριών

στo βλέμμα σου,

έρωτα.

Η ΚΡΥΦΗ ΑΡΜΟΝΙΑ

Τα κύματα που πέφτουν με ορμή πάνω στα βράχια δεν είναι εντελώς άτακτα όπως φαίνονται στην αρχή , στο απρόσεκτο και βιαστικό μάτι.
Γι’ αυτό δεν μπαίνουν και τιμωρία άλλωστε.
Όλο τιμωρημένα θα ήταν.

Φαινομενικά, η αστάθεια,η αταξία και η μη-κανονικότητα είναι το κύριο γνώρισμά τους. Η μη-προβλεψιμότητα των κινήσεών τους ονομάστηκε χαοτική συμπεριφορά και η επιστημονική τους προσέγγιση οδήγησε στην θεωρία του Χάους.
Χάος είναι η απρόσμενη μεταβολή σε μια τακτική και σταθερή φυσική διαδικασία και προκύπτει όταν μεταβληθούν, έστω και ελάχιστα, τα αρχικά δεδομένα ενός δυναμικού συστήματος.
Μια αναπλαισίωση, δηλαδή.
Ε βέβαια.
Αφού αλλάζει ένα μέρος του συστήματος, το σύστημα θα μείνει το ίδιο?

Οι επιστήμονες προσπαθώντας να κατανοήσουν πώς μια απρόσμενη μεταβολή έχει τέτοια αποτελέσματα, οδηγήθηκαν στην ανακάλυψη μιας κρυφής τάξης που εντέλει ορίζει τη συμπεριφορά των συστημάτων αυτών.
Έχουν μια μορφή κανονικότητας τα κύματα, σε μπλε φόντο υπενθυμίζω, που οι μαθηματικοί του χάους ονομάζουν παράξενο ελκυστή (strange attractor).
Το ίδιο ισχύει στο σχήμα των νεφών,
στην καθημερινή ζωή,
στις τιμές του χρηματιστηρίου,
στη ροή του ποταμού,
στις μεταβολές του καιρού,
στη ροή του αίματος,
στις διαδρομές των αστραπών,
στην ομαδοποίηση των άστρων σε γαλαξίες.
Αυτοί οι παράξενοι ελκυστές έχουν λεπτομερή δομή σε όλες τις κλίμακες μεγέθυνσης αν και εμφανίζουν μια άπειρη πολυπλοκότητα. Σχήματα που φανερώνουν μια καθαρή αταξία αλλά και ένα είδος τάξης.

Η μορφή τους μοιάζει σαν δύο φτερά μιας πεταλούδας ή σαν ένα είδος διπλής έλικας.

(-Αυτή η διπλή έλικα μήπως μοιάζει με σπείρα?)

Αυτή η διαπίστωση έφερε και την προσπάθεια γεωμετρικής αναπαράστασης της έννοιας του χάους. Έτσι γεννήθηκαν τα σύνολα Mandelbrot και διάφορα περίπλοκα γεωμετρικά σχήματα, τα fractals που παρουσιάζουν την ιδιότητα της αυτό-ομοιότητας.

Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι και ΕΓΩ μια τόσο λεπτεπίλεπτη και πολύχρωμη πεταλούδα, είμαι ένας παράξενος ελκυστής?
Είμαι μορφή κανονικότητας μέσα στη μη-κανονικότητα του Χάους?
Έχω μια κρυφή τάξη μέσα στη φαινομενική αταξία μου?
Εν αρχή ην το Χάος, είπαν.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι όλα αλλάζουν, είπαν οι άλλοι.
Τα πάντα ρει, είπε κι ο παλιός αγαπημένος μου.
Αααααααααααααααα.
Είναι και το φαινόμενο της πεταλούδας.
Είναι κι ένας που ονειρεύτηκε ότι ήταν πεταλούδα και μετά δεν ήξερε ποιος ήταν, αν ήταν πεταλούδα ή δεν ήταν και κάτι τέτοια.
Δεν μας παρατάνε όλοι, λέω εγώ.
Άμα πια.
Η πεταλούδα είναι πεταλούδα με δύο φτερά.
Τέλος.

μουσικη

ΜΕΣΑ-ΕΞΩ (τρια)

Δεν επιτρέπεται να αφήνεις τον εαυτό σου να υποτάσσεται σε κάτι έξω από σένα, φαινομενικά πιο σημαντικό και πιο μεγάλο από σένα. Η όποια «εξωτερική δύναμη», είτε θρησκεία, είτε φιλοσοφικό ρεύμα, είτε πολιτικό κόμμα, είτε άτομο, λαμβάνει μέσα μας-με κάποιον έξοχα μελετημένο τρόπο μαθαίνεται από γενιά σε γενιά- την υπόσταση του καθοδηγητή, της αυθεντίας, της εξουσίας. Λόγω δε, της πασιφανούς της σημαντικότητας και της προφανούς ασημαντότητάς μας, κάποια στιγμή είναι αδιανόητο έστω και να σκεφθούμε να την αμφισβητήσουμε. Έχει εσωτερικευτεί πια βαθιά μέσα μας, είναι κομμάτι του εαυτού μας, είναι πια, ασυνείδητα, καθήκον και χρέος μας να την συμβουλευόμαστε, να τη σεβόμαστε, και να είμαστε μέρος της.
Η δύναμη της αυθεντίας μέσα μας έχει τεράστια ιδεολογική δύναμη, καταπνίγει τον αυθορμητισμό μας και την ελεύθερη εξέλιξη της προσωπικότητάς μας.
Στη σημερινή όμως κοινωνία προπαγανδίζεται και το ακριβώς αντίθετο: δράσε σύμφωνα με ό,τι είναι καλύτερο για σένα. Η παγίδα εδώ όμως είναι ότι υπονοείται πως ότι είναι καλό για σένα θα είναι καλό και για τους άλλους. Αυτή είναι μια βασική αρχή του καπιταλιστικού ανταγωνισμού ή τέλος πάντων της συγκεκριμένου τύπου κοινωνίας που ζούμε.
Δηλαδή, μας διδάσκονται αντιφατικές ιδέες δίπλα δίπλα και αυτό επιτελεί μια σημαντική κοινωνική λειτουργία: μην είσαι εγωιστής (παραιτήσου από επιθυμίες οι οποίες δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν κάτω από αυτές τις οικονομικές+κοινωνικές συνθήκες) και λειτουργεί τόσο εσωτερικευμένα που έχεις την αίσθηση ότι αυτή η παραίτηση είναι δική σου επιλογή, δεν έρχεται από ΕΞΩ (με εξωτερική πίεση). Και η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ μετατρέπεται σε ΗΘΙΚΗ ΑΡΕΤΗ. Αυτή η οπτική της κοινωνικής λειτουργίας του ταμπού του να αγαπάς και να πιστεύεις στον εαυτό σου, το να παραιτείσαι από αυτό και να νομίζεις ότι είναι συνειδητή σου επιλογή, είναι αρκετά ξεκάθαρο για έναν άνθρωπο της, ας πούμε μικροαστικής τάξης. Το αποτέλεσμα αυτής της οπτικής στην μειονότητα των «ισχυρών» είναι πιο περίπλοκη. Θα ήταν αναπηρία για έναν μπίζνεσμαν ή σε έναν επιστήμονα. Σε αυτόν, μετατρέπεται στην «συνειδητή» υποτίθεται επιλογή: να είσαι πετυχημένος, να είσαι αποδοτικός, το καθήκον σου είναι να δουλεύεις. Όλη η ενέργεια μετατρέπεται σε δουλειά, σε καθήκον.(κάπου διάβασα ότι ο Βέμπερ το αποκαλεί «εσωτερικός ασκητισμός», επιτυχημένα νομίζω).
Το αίσθημα της ασφάλειας και του ανήκειν που δημιουργούσαν τα παραδοσιακά θρησκευτικά και οικονομικά δεσμά έχουν σπάσει πια. Δεν υπάρχει προσδιορισμένος και ασφαλής κόσμος. Ο παράδεισος είναι χαμένος. Ο καθένας είναι μόνος του και η επιτυχία ή η αποτυχία του προσδιορίζεται από τους νόμους της αγοράς.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα όλο και αυξανόμενο άγχος και «απαιτείται» από το άτομο ένα νέο αίσθημα ελευθερίας, μια καινούρια υποταγή σε θρησκευτικές και κοσμικές αυθεντίες-εξουσίες:
Το κοινό καλό παίρνει προβάδισμα έναντι του ατομικού καλού.
Τώρα πρέπει να φροντίσω τον κόσμο, να στρέψω όλη μου την προσοχή ΕΞΩ από μένα. Είναι αρετή να αγαπάω τους γείτονές μου, να τους φροντίζω, να ανήκω στην ίδια ομάδα μαζί τους.Να προστατέψω το περιβάλλον, να σώσω τα προστατευόμενα είδη, να καλλιεργήσω στον κήπο μου.
η προσοχή και η αγάπη είναι ΕΞΩ από μένα.
πάλι.

ΜΕΣΑ-ΕΞΩ (δυο)

Οι άνθρωποι που έχουν εσωτερικό κέντρο ελέγχου μπορούν ευκολότερα να ελέγξουν ή να αντιδράσουν σε όσα τους συμβαίνουν. Νιώθουν πιο δυνατοί κι εχουν θετικοτερη εικόνα για τον εαυτό τους και πίστη ότι θα καταφέρουν τον όποιο στόχο επιδιώκουν. μπορουν να κατανοήσουν ευκολότερα το πως και γιατί απέτυχαν στον επιδιωκόμενο στόχο.
Οι άνθρωποι με εξωτερικό κέντρο ελέγχου πιστεύουν ότι είναι αδύναμοι μπροστά στους εξωγενείς παράγοντες και έχουν ισχυρή πεποίθηση ότι ασκούν περιορισμένο έλεγχο σε σημαντικούς τομείς της ζωής τους. Νιώθουν ευάλωτοι και αδύναμοι. Η τύχη, η δυσκολία του στόχου, οι ενέργειες άλλων ανθρώπων είναι η αιτία είτε για την επιτυχία είτε για την αποτυχία τους. Στην ακραία τους μορφή οι άνθρωποι αυτοί θεοποιούν τη μοίρα και καταλήγουν μοιρολάτρες.
Το είδος του κέντρου ελέγχου φαίνεται ότι επηρεάζει τη μάθηση, τα κίνητρα και τη συμπεριφορά. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν ότι εξαρτώνται από εξωτερικές δυνάμεις, μπροστά στις οποίες λίγα μπορούν να κάνουν για να επέμβουν ή και προστατευτούν.
Και βέβαια, και αυτό είναι μαθημένη στάση απέναντι στον εαυτό και τη ζωή από την παιδική ηλικία.
Η αγάπη και η πίστη στον εαυτό και η αγάπη και η πίστη στους άλλους δεν είναι αντίθετες έννοιες όπως ο πολιτισμός που διαμορφωνόμαστε μας κάνει να πιστεύουμε.