ΠΕΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ..

ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!
ΠΗΡΑΜΕ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ FIRESTARTER!
EYXAΡΙΣΤΟΥΜΕ!
ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΟΥΜΕ.......

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ....

Καλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου

Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.

Καλώς ήρθες, παράξενε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ' τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.

Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.

Ω, να τα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.

Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
Γι' αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ' ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω.

Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής

Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου, λοιπόν, τι θα τους πεις:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά

Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες τη τέχνη του μυαλού
ή σαν κι μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.

Γι' αυτό και εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω από το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο,
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό,
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.

Που με βρήκες εδώ κάτω τι με θες;
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουν έξυπνοι μιλιούνια.

Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκοτώναν, κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι πρόλαβαν από εκεί συγχωρεθήκαν.

Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πας να ξαπλώσεις στα καρφιά σου.
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά.


Στίχοι: Active Member
Μουσική: Active Member
Πρώτη εκτέλεση: Active Member

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΔΕΝΤΡΑ
ΑΛΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ.
ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΜΑΣ.
ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΑΛΙΟ ΑΠΟ ΜΑΣ,
ΧΑΝΕΤΑΙ,
ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ.
ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΠΟΣΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΟΥΣ,
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΩΤΙΣΤΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥΣ.
ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΡΜΟΥΣ ΤΟΥΣ,
ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΩΤΕΥΝΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΑΛΛΑΞΕΙ ΟΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ,
ΤΙ ΚΡΙΜΑ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΟΥΝ ΤΗ ΘΛΙΨΗ
ΚΑΙ ΤΟ ΘΥΜΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ,
ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΑΥΤΗ ΠΡΑΞΗ,
ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ.
ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΠΙΑΝΟΥΝ, ΣΤΑΧΤΗ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΡΑ ΑΥΤΟ.
ΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ.

ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΧΝΟΣ ΟΙΚΤΟΥ.ΝΟ ΜERCY.......

Α PROCESS OF HUMAN DEVELOPMENT.......

Χτες ολη την ημερα εκανα δουλειες.

Βlogδουλειες δηλαδη,

αν και θα μπορουσα να κανω και μη-εικονικες δουλειες.
Αλλα ηθελα?

Δεν ηθελααααααααααααααα.
Οταν ξεκινησα το blog, δεν θυμομουνα μετα πώς να μπω να ξαναγραψω.Ξεχναγα τους κωδικους μου, ποιο κουμπι επρεπε να πατησω,δεν ηξερα οτι πρεπει να κανω αποθηκευση-κι εχανα τις αναρτησεις μου,-ασε που στην αρχη δεν ηξερα τι ειναι η αναρτηση!!
Και χτες λοιπον εκανα μεγαλειωδη πραγματα.

Αλλαξα τα παντα!Εβαλα χρωματα, εβγαλα χρωματα,εκανα χιλιαδες διαδικασιες που ουτε θα το πιστευα οτι θα ηξερα να κανω σημερα.

Φοβερο πραγμα τελικα:

το ενα φερνει το αλλο, η μια κινηση σε οδηγει σε μια αλλη κινηση και φτανεις σημερα, μετα απο χιλιαδες μικρα, φαινομενικα τυχαια, βηματα να εισαι εδω.

-σε αυτο ακριβως το σημειο της σκεψης μου, το φίλα προσκειμενο στον βουδισμο μυαλο μου θα ηθελε να ομιλησει περι αιτιατου και αποτελεσματος, περι karma και maya.

καλα η λεξη καρμα ειναι μαγευτικη. Ειναι αυτος ο συνδιασμος κ, ρ, και μ.

οσο για τη maya? τι μπορω να πω εγω? θα ηθελα εδω να υπενθυμισω οτι εκτος απο την maya- ψευδαισθηση υπαρχει και ο πολιτισμος των maya.( χωρις ντροπη ομολογω οτι οταν ακουσα περι maya πρωτη φορα, ρωτησα ολο σιγουρια και βεβαιοτητα : για τον αρχαιο πολιτισμο μιλαμε ε?)

-Ασχετο? μπαααααααααααααααα?

γιατι ολα τα αλλα ειναι σχετικα?

- Βεβαια ειναι πολυ αυτοι που υποστηριζουν την σχετικοτητα των πραγματων και ιδιαιτερως του χρονου. ο επιστημονικος ρελατιβισμος ο λεγομενος.

αααααααααααααααααααααααααααααααααααα. Μα τι λεω??????

Ουφ.

Το εδω βεβαια του καθενος ειναι αλλου.

Καμμια φορα αναρωτιεμαι που συναντιουνται τα εδω μας.Το φανταζομαι σαν εκεινους τους κυκλους που καναμε στα μαθηματικα, στα συνολα νομιζω, που ηταν 2 κυκλοι και συναντιοντουσαν σε ενα σημειο (τωρα κυκλοι και σημειο δεν μου πολυ πανε αλλα ενεκα οι περιορισμοι της γλωσσας) και οι δυο κυκλοι λοιπον ειχαν ενα κοινο κομματι.Το κοινο συνολο, το λεγανε?-Οχι, αυτο ηταν κατι με κοινα στοιχεια των 2 συνολων.Τελος παντων.Το βρηκα σε εικονα αυτο που ηθελα να πω.-τωρα ειναι αυτο σαφες?-Βρηκα σε εικονα αυτο που θελω να πω?

-αρα θα το δειξω, δεν θα το πω.

-Γιατι εχω την εντυπωση οτι απο αλλου ξεκινησα????????
-και ηθελα να γραψω και περι της φαινομενικης τυχαιοτητας των επιλογων που μας οδηγουν (εδω υπαρχει μια γενικευσις : απο το με οδηγουν -το ειδικο δηλαδη που με αφορα, περναω στο μας οδηγουν στο γενικο που ισως δεν με αφορα. Επαγωγικος συλλογισμος, μαλλον.

-Α καλαααααααααααααααααα.

πως μπηκε στη μεση ο επαγωγικος συλλογισμος? Ωρα ειναι να περασουμε και στον αναλογικο συλλογισμο που θεωρειται και παραγωγικος συλλογισμος.σταματηστε μεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.)

Ηθελα να μιλησω περι καρμα δηλαδη. Αλλα επιλεγω τυχαια και συμπτωματικα οτι δεν ηρθε η ωρα να μιλησω ακομα ΕΓΩ γι' αυτο.

-Το Εγω μου εμενα δεν εχει εξαφανιστει καθολου,θα ελεγε κανεις οτι εχει γινει και Υπερ-Εγω.-ξεφευγω παλι ή μου φαινεται?

Ας επανερθουμε στο θεμα μας.

Ποιο ειναι το θεμα μας ειπαμε σημερα?

-Η αλλαγη και το process της.
Κοσμοιστορικες οι αλλαγες θα ελεγα, δεδομενων και των κοινωνικοοικονομικων συνθηκων της παρουσης ιστορικης περιοδου.
Ε αυτο ναι.Ηταν process.Το process του blog?ή το process ηταν δικο μου?
Διοτι ως process οριζεται η αναπτυξιακη διαδικασια μεσα σε μια δεδομενη ιστορικα χρονικη στιγμη της κοινωνιας με τους περιορισμους που οι οικονομικες-πολιτικες συνθηκες επιβαλλουν. Μαλιστα.

Ουφ.
Τωρα μου ηρθαν κι αλλα στο μυαλο:

"ΤΟ BLOG ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ : ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ "
Αν οριζα και μια συνελευση τοτε ναι θα ειχαμε ειδηση.

Δεν οριζω ομως.
Δεν ειμεθα ετοιμοι ακομα. Ωπ! ακομα, βλεπω....

-μην αρχισω παλι, περι εδω και τωρα και οχι ακομα.........

ουφ.

παω να κανω καμία δουλεια.

AΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ

BODHISATTVA IN METRO


ένας ποταμός γέλιου!!!!!
από τον αναγνώστη FIRESTARTER.

MERCI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

BUSHIDO

Μπουσίντο (Bu-shi do, Bushido):
Ο «δρόμος» (do) του «πολεμιστή» (bu-shi), ο κώδικας συμπεριφοράς του πολεμιστή και κατ’ επέκταση το αξιακό σύστημα των σαμουράϊ.
Ο Δρόμος του Πολεμιστή είναι μια μορφή εσωτερικής πειθαρχίας και αρμονίας.Το Bushido, ως κώδικας ζωής, έχει δεχτεί ισχυρές επιρροές απο το Ζεν και τον Κομφουκιανισμό.Να επισημάνουμε οτι ακόμα και στις χρυσές εποχές των Σαμουράι, μόνο το 7% των Γιαπωνέζων ανήκαν στην τάξη των Σαμουράι.
Δεν ήταν όλοι οι Ιάπωνες Σαμουράι, ούτε όλοι ακολουθούσαν το BUSHIDO.

ΟΙ 7 ΑΡΕΤΕΣ
Σπονδυλική στήλη του κώδικα ήταν οι ακόλουθες επτά πολεμικές Αρετές:

Gi Δικαιοσύνη
Right Decision : ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ : I will always make correct decisions from the heart, rather than from the mind.

Yu - Ανδρεία
Bravery : I will never hesitate to put my needs last, especially if it is best for the group.

Jin- Καλοσύνη
Compassion, Benevolence: I will always show Universal Love to all mankind.


Rei -Ευγένεια
Right Action: I will always be polite and courteous at all times.


Makoto ή Shin -Ευθύτητα, Ειλικρίνεια
Truth, Sincerity : Truthfulness: I will always be truthful and sincere in everything I do.


Meiyo -Τιμή
Honor : I will always be honorable in thought, word and deed.


Chu -Αφοσίωση
Devotion : I will always be loyal to my superiors and the members of my group.


-Βλέπετε πώς η καθε αρετή είναι αλληλοσυνδεόμενη με τις υπόλοιπες?

"As a samurai, I must strengthen my character;
As a human being, I must perfect my spirit."

Yamaoka Tesshu, 1836-1888

-

αγωνια και φοβος

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ ΜΟΤΙΒΑ

μελαγχολια και θλιψη δεν ειναι παντα ετσι οπως φαινονται, παραιτηση ή μιζερια. Eχουμε συνηθισει να τις συνδεουμε με ερωτικες απογοητευσεις αλλα αυτες ειναι η κορυφη του παγοβουνου μονο.Eρχεται καποια στιγμη που σαν να εχεις συνειδητοποιησει την ματαιοτητα των πραγματων και την απελπισια γυρω σου.

Eιναι μια στιγμη που λες στον εαυτο σου:μα που παω?
τι κανω?

Aμφινταλαντευεσαι.Nα προχωρησεις μπροστα οπως εχεις συνηθισει να πορευεσαι και να πολεμας ή να τα παρατησεις ολα.

Eιναι μια στιγμουλα δυσκολη.Bγαινει ολη η κουραση.O φοβος μηπως δεν τα καταφερω.Mηπως δεν ειναι αρκετα αυτα που κανω ή ακομα μηπως δεν ειμαι αρκετη εγω.Σε κατακλυζει η ανασφαλεια και μια αδιορατη ανησυχια.Αν ψαξεις λιγο τι κρυβεται πιω απο την αγωνια, τα νευρα και το φοβο ξερεις πολυ καλα τι σου φταει.Ειναι μια στιγμουλα που μοιαζει αιωνας.Και επειδη μπλεκεται και το συναισθημα τοτε η στιγμουλα ειναι αιωνας.Η εικονα και η αντιληψη που εχεις για τον εαυτο σου ειναι καθοριστικη.Οταν εχεις μαθει να αποστασιοποιεισαι απο αυτον και να τον παρακολουθεις σε συνθηκες φοβιστικες και κρισιμες τοτε εχεις κατανοησει και το επαναλαμβανομενο μοτιβο των κινησεων και αντιδρασεων του.

Ξερεις τις παγιδες στις οποιες πεφτει και σε τι σεναρια του αρεσει να νιωθει πρωταγωνιστης. Ξερεις οτι του αρεσει να παιζει παιχνιδια και τα μεγαλυτερα τα παιζει σε εσενα τον ιδιο.Αλλοι τον λενε και εγωισμο, αλλα καμμια φορα οι λεξεις και οι ορισμοι δεν κρυβουν απαραιτητα και την ουσια των πραγματων.
Και αν πραγματικα εχεις πιστεψει οτι "και αυτο θα περασει" , οχι με την μοιρολατρικη σημασια που ισως ακουγεται ή με την εννοια της μη-προσπαθειας και της μη-δρασης τοτε παυεις σιγα σιγα να εισαι ερμαιο του.

Εισαι απλα, για αλλη μια φορα παρατηρητης.

Παρατηρητης του εαυτου σου.

Παρατηρητης και παρατηρουμενο, ενα και το αυτο?


Ετσι νομιζω.