25/5/11

Πού υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτόν τον κόσμο?



Ποίημα σε ευθεία γραμμή

Δε γνώρισα ποτέ κανέναν που να τον τσάκισαν στο ξύλο.
όλοι μου οι γνωστοί υπήρξαν πρωταθλητές σε όλα.

Εγώ, τόσες φορές χυδαίος, φαύλος κι ελεεινός,
τόσες φορές αδιαφιλονίκητα παράσιτο,
ασυγχώρητα βρόμικος,
εγώ που τόσες φορές δεν είχα την υπομονή να κάνω μπάνιο,
εγώ που τόσες φορές υπήρξα γελοίος, παράλογος,
που πεδικλώθηκα δημοσίως στα χαλιά των καλών τρόπων,
που υπήρξα γελοίος, τσιγκούνης, υποταγμένος κι υπερόπτης,
που υπέφερα ταπεινώσεις σιωπηλά,
που όταν δεν σιώπησα ήμουν ακόμα πιο γελοίος,
εγώ που υπήρξα κωμικός για τις καμαριέρες,
εγώ που αισθάνθηκα το κλέισιμο του ματιού των κλητήρων,
εγώ που διέπραξα αίσχη οικονομικά, ζητώντας δανεικά
     χωρίς να τα ξεπληρώσω,
εγώ, που σαν ήρθε η ώρα της τιμωρίας, κρύφτηκα
πέρα απο τη δυνατότητα της τιμωρίας,
εγώ που υπέφερα την αγωνία των μικρών ασήμαντων
     πραγμάτων,
διαπιστώνω πως δεν υπάρχει όμοιός μου στον κόσμο.

Όλος ο κόσμος που γνωρίζω και μιλάει μαζί μου
ποτέ δεν διέπραξε μια γελοία πράξη, ποτέ δεν ταπεινώθηκε,
δεν υπήρξαν παρά πρίγκηπες- όλοι τους πρίγκηπες- στη
       ζωή.....
Και τι δεν θα'δινα για ν' ακουσω την ανθρώπινη φωνή
    κάποιου
να εξομολογείται όχι μια αμαρτία αλλά μια παλιανθρωπιά,
να διηγείται όχι μια βιαιότητα αλλά μια δειλία!
Όχι, όλοι τους είναι το Ιδανικό αν ακούσω τι μου λένε.
Ποιος σ' αυτό τον απέραντο κόσμο θα μου εξομολογηθεί
    ότι μια φορά υπήρξε ελεεινός;
Ω πρίγκηπες, αδέλφια μου,

Άει στο καλό, βαρέθηκα τους ημίθεους!
Πού υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτό τον κόσμο;

Λοιπόν, μονάχα εγώ είμαι ο ελΕεινός κι ο λάθος σ' αυτή τη
      γη;

Μπορεί οι γυναίκες να μην τους αγάπησαν,
μπορεί να τους πρόδωσαν- αλλά ποτέ τους δεν υπήρξαν
       γελοίοι!
Κι εγώ, που υπήρξα γελοίος χωρίς να με προδώσουν,
πώς μπορώ να μιλώ με τους ανώτερούς μου χωρίς να
     τρέμω;
Εγώ, που υπήρξα ελεεινός, στην κυριολεξία ελεεινός,
ελεεινός με την ταπεινή και ποταπή έννοια της
      ελεεινότητας.

Αλβάρο ντε Κάμπος (ετερώνυμος του Φερνάντο Πεσσόα)

8 σχόλια:

Margo είπε...

Συγκλονιστικό!!!!!!!
Πώς μου κόλλησε με τον τίτλο από το ποίημα του Κώστα Βάρναλη της προηγούμενης ανάρτησης.. "Άιντε θύμα άιντε ψώνιο" δεν ταιριάζει στους ημίθεους;

Καλό μεσημέρι πεταλούδα μου

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Την ίδια ακριβώς σκέψη έκανα κι εγώ διαβάζοντας το σήμερα τυχαία και συμπτωματικά!
αν υποθεσουμε πως οφείλουμε να αλλάξουμε πρωτα εμεις εσωτερικά, αν θελουμε να γινουμε εμεις η αλλαγη που επιθυμουμε στον κόσμο,
τοτε, σκεφτηκα, πρωτα από όλους στον εαυτό μου αφιερωνω και τις δυο μου αναρτησεις......
καλημερα Μαργκουλα μου!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

φοβερο!!!!!!!!!!!!
Καλό υπόλοιπο εβδομαδας και καλο μηνα απο αυριο. Ας εχουμε* προχειρο * παντα ενα χαμογελο να το μοιρασουμε σε οσους το εχουν αναγκη. Δεν στοιχιζει τιποτα,αλλα αξίζει πολλά.
Να εισαι παντα καλά.Αργω να περασω αλλα παντα προσπαθω να ειμαι συνεπης:)

ANAZHTHΣH είπε...

συνεχίζουμε την πορεία της αναζήτησης αληθειών,της επεξεργασίας ανακαλύψεων,της αυτοβελτίωσης-με πτώσεις και ανεγέρσεις...

κυκλαδίτικα φιλιά

Δημήτρης Κ. είπε...

Ενθουσιάστηκα. Μοσχοβολάει ωριμότητα ταπείνωσης (όχι ταπεινολογίας), που χαρίζεται σ᾽όσους δεν σπεύδουν να βουλώσουν τις πληγές τους που αιμοραγούν. Σ᾽εκείνους που νηφάλια αποδέχονται τις ρωγμές τους. Στους μη «πρίγκιπες».
Το ξανάπαμε: «Δεν έχει νόημα αν είμαστε άρρωστοι ή υγιείς, αλλά αν είμαστε άρρωστοι με τον υγιή τρόπο και όχι υγιείς με τον άρρωστο τρόπο». (Kudszus).

Καληνύχτα Πεταλούδα.
Δημήτρης Κ.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα jkskroutzakos!
σε ευχαριστω για το φωτεινο χαμογελο και ανταποδιδω!
Όντως δεν κοστιζει τίποτα αλλά αξιζει τοσα πολλα!
να είσαι καλά και να περνας όποτε θες...

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλως ήρθες Αναζήτηση!
φερνεις μαζι σου θαλασσινο αερακι ανανεωσης!
μου έλειψε η φωνη σου και τα προσεγμενα κειμενα σου!
φιλια απο την Αθηνα!
οι πτωσεις χρειαζονται κι αυτες γιατι αν δεν πέσεις
πώς θα σηκωθεις?
καλη σου μέρα!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλημέρα Δημητρη Κ.!!
έτσι ακριβως όπως τα λες αισθανθηκα κι εγω διαβάζοντάς το!
Πληρες "ξεγύμνωμα" και συνειδηση του ειναι του ποιητή(που δεν απέχει και τόσο απο τον ειναι των υπολοίπων....)
Η φράση σου"νηφαλια αποδοχή των των ρωγμών με αντιπροσωπευει απολυτα.
Αποδεχόμενος τις όποιες ρωγμές-πληγες,
απαλαινει η ψυχή
κι ανακαλυπτει την φωτεινότητα της που κρυβεται πισω απο τα ενοχικα σκοταδια της αυτο καταδικης και του φοβου των Αλλων αλλά και του ίδιου του εαυτούμας.
Μιαν πολυ όμορφη μέρα σου ευχομαι να περασεις!
καλημερα!