ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ

εχω ενα θεματακι με τον χρονο ως εννοια σημερα.
αλλα εχω προσεγγισει το μηδεν θα ελεγα.
και μαλιστα με απειρους τροπους.
η ρωγμη του χρονου δεν ξερω αν κλεινει οταν ανοιξει.
αλλα δεν ειναι πολυ ομορφο να εχει μια ρωγμη ο χρονος?
σαν σημασια απο την ζωη του την φανταζομαι.
οπως οι δικες μας οι ρυτιδες.οι δικες σας δηλαδη διοτι οι πεταλουδες μονο φτερα εχουν.
αα.σημερα δεν εχω τις απειρες δυνατοτητες εκφρασης που συνηθως εχω.
εχω απειρωθει.
και για να βοηθησω τους αδαεις
πλησιαζω το μηδεν,
μηδενισα,
οχι ομως το χρονο,
διοτι μετα θα εχουμε προβλημα με το χωρο.
εκτος βεβαια και αν υπαρχει σκοπος.
αν υπαρχει σκοπος
μπορει να τελειωσει ο χρονος
αλλα τουλαχιστον αξιζε τον κοπο.
ουτε κι εγω ειμαι σιγουρη για το τι εννοω.