Υπάρχει μία έμφυτη κοσμική ενέργεια, ή μάλλον υπαρχει Η εμφυτη κοσμικη ενεργεια-Μια ειναι όχι πολλές-, που παίρνει αυτή ή την άλλη όψη ανάλογα με το όργανο μέσα από το οποίο εκδηλώνεται. Η ζώσα Πνοή που μας "ζει" μέσω της αναπνοής, εισπνέοντας και εκπνέοντάς την.
Το τσι των Κινέζων, κι για τους Ιάπωνες, πράνα για τους Ινδουιστές, άγιο Πνεύμα για τους Χριστιανούς. Η ζωτική ενέργεια που δινει στα πάντα ζωή. Διαμέσω του εγκεφάλου γίνεται νοημοσύνη και λογική, διαμέσου του ηλιακού πλέγματος (ή κέντρο Χάρα για τους Ιάπωνες) γίνεται αίσθηση και συναίσθημα.Περνώντας απο το μυικό σύστημα γίνεται κίνηση , κι όταν περνά απο τα γεννητικά όργανα γίνεται έλξη για το άλλο φύλο.
Αλλά είναι πάντα η ίδια ενέργεια.
Πώς ο ηλεκτρισμός περνώντας από μια λάμπα γίνεται φως, απο μια ηλεκτρική εστία γίνεται θερμότητα, μέσα από έναν μαγνήτη γίνεται μαγνητισμός, μέσα από έναν ανεμιστήρα γίνεται κίνηση? Κάπως έτσι λειτουργεί κι η κοσμική ενέργεια.
Η σεξουαλική ενέργεια λοιπόν, έρχεται από πολύ "ψηλά", από το ίδιο το σύμπαν, από αυτό που Πάντα Ηταν και θα Ειναι Εκεί.
Προκαλεί αισθήσεις, επιθυμία προσέγγισης, ερεθισμό αλλά δεν είναι απαραίτητο σε όλα αυτά να υπάρχει και αγάπη. Μπορεί να είναι καθαρά σεξουαλικότητα κι έτερον ουδέν.
Η αγάπη αρχίζει , όταν αυτή η ενέργεια αγγίζει συγχρόνως κι άλλα κέντρα στον άνθρωπο: την καρδιά, τον εγκέφαλο, την ψυχή και το πνεύμα. Τότε, αυτή η έλξη, αυτή η επιθυμία που έχεις για να πλησιάσεις κάποιον, φωτίζεται από σκέψεις, συναισθήματα, από μια γεύση αισθητική.
Η αγάπη είναι σεξουαλικότητα αλλά πλατιά, φωτισμένη, μεταμορφωμένη. Η αγάπη έχει τόσους βαθμούς κι εκδηλώσεις, ώστε δεν μπορουμε ούτε να τους απαριθμήσουμε, ούτε να τους ταξινομήσουμε.
Η σεξουαλικότητα.....η αγάπη.....δεν είναι , λοιπόν, παρά θέμα βαθμού.
Η σεξουαλικότητα είναι θεικής καταγωγής αλλά όσο το ανθρώπινο ον δεν ξέρει να αυτοκυριαρχείται , οι εκδηλώσεις του δεν είναι καθόλου θείες. Μπορεί να σε οδηγήσει να επικοινωνήσεις με ανώτερους βαθμούς της κοσμικής δύναμης, να επικοινωνήσεις με ουράνιες περιοχές -αυτή είναι η αγάπη-. Μπορεί όμως, όταν είναι καθαρά εγωκεντρική και το άτομο αναζητά μόνο την απόλαυσή του κι ανακούφιση από την ένταση της σεξουαλικής επιθυμίας, να οδηγήσει σε μεγάλη σκληρότητα ακόμα και σε κτηνώδεις, ζωώδεις εκδηλώσεις.
Είναι η φύση που σπρώχνει τα πλάσματα να έλκονται, να μαγνητίζονται ο ένας από τον άλλον. Αν άντρες και γυναίκες έμεναν ψυχροί στην παρουσία του άλλου φύλου, αν είχαν απαλλαχτεί από παρορμήσεις κι ένστιγκτα, θα έφτανε το τέλος της ανθρωπότητας.
Mεταξύ της αγάπης και της σεξουαλικότητας δεν υπάρχει διαφορά στις εξωτερικές εκδηλώσεις: ίδιες χειρονομίες, ίδιες αγκαλιές, ίδια φιλιά-στον εξωτερικό παρατηρητή των εκδηλώσεων αυτών.
Αλλάζει, όμως, η αίσθηση των εκδηλωσεων αυτών σε αυτον που την αισθάνεται.
Και , επίσης, η διαφορά είναι ποιά κατεύθυνση παίρνουν οι ενέργειες αυτές.
Όταν μας σπρώχνει ο αισθησιασμός, δεν ασχολιόμαστε με το άλλο πρόσωπο, όταν το αγαπάμε, σκεφτόμαστε, προπάντων, να το κάνουμε ευτυχισμένο.
Σεξουαλικότητα κι αγάπη, λοιπόν, δεν διαφέρουν τόσο στο φυσικό επίπεδο όσο στο αόρατο, στο ψυχικό, στο πνευματικό.
Σκέψεις κι αποσπάσματα από τα βιβλία "Η σεξουαλική δύναμη ή ο φτερωτός Δράκοντας" και "Αγάπη και σεξουαλικότητα" του Omraam Mikhael Aivanhov
.jpg)
