μελαγχολια και θλιψη δεν ειναι παντα ετσι οπως φαινονται, παραιτηση ή μιζερια. Eχουμε συνηθισει να τις συνδεουμε με ερωτικες απογοητευσεις αλλα αυτες ειναι η κορυφη του παγοβουνου μονο.Eρχεται καποια στιγμη που σαν να εχεις συνειδητοποιησει την ματαιοτητα των πραγματων και την απελπισια γυρω σου.
Eιναι μια στιγμη που λες στον εαυτο σου:μα που παω?
τι κανω?
Aμφινταλαντευεσαι.Nα προχωρησεις μπροστα οπως εχεις συνηθισει να πορευεσαι και να πολεμας ή να τα παρατησεις ολα.
Eιναι μια στιγμουλα δυσκολη.Bγαινει ολη η κουραση.O φοβος μηπως δεν τα καταφερω.Mηπως δεν ειναι αρκετα αυτα που κανω ή ακομα μηπως δεν ειμαι αρκετη εγω.Σε κατακλυζει η ανασφαλεια και μια αδιορατη ανησυχια.Αν ψαξεις λιγο τι κρυβεται πιω απο την αγωνια, τα νευρα και το φοβο ξερεις πολυ καλα τι σου φταει.Ειναι μια στιγμουλα που μοιαζει αιωνας.Και επειδη μπλεκεται και το συναισθημα τοτε η στιγμουλα ειναι αιωνας.Η εικονα και η αντιληψη που εχεις για τον εαυτο σου ειναι καθοριστικη.Οταν εχεις μαθει να αποστασιοποιεισαι απο αυτον και να τον παρακολουθεις σε συνθηκες φοβιστικες και κρισιμες τοτε εχεις κατανοησει και το επαναλαμβανομενο μοτιβο των κινησεων και αντιδρασεων του.
Ξερεις τις παγιδες στις οποιες πεφτει και σε τι σεναρια του αρεσει να νιωθει πρωταγωνιστης. Ξερεις οτι του αρεσει να παιζει παιχνιδια και τα μεγαλυτερα τα παιζει σε εσενα τον ιδιο.Αλλοι τον λενε και εγωισμο, αλλα καμμια φορα οι λεξεις και οι ορισμοι δεν κρυβουν απαραιτητα και την ουσια των πραγματων.Και αν πραγματικα εχεις πιστεψει οτι "και αυτο θα περασει" , οχι με την μοιρολατρικη σημασια που ισως ακουγεται ή με την εννοια της μη-προσπαθειας και της μη-δρασης τοτε παυεις σιγα σιγα να εισαι ερμαιο του.
Εισαι απλα, για αλλη μια φορα παρατηρητης.
Παρατηρητης του εαυτου σου.
Παρατηρητης και παρατηρουμενο, ενα και το αυτο?
Ετσι νομιζω.
5 σχόλια:
λεει ο Ηρακλειτος
<< Ξεχνούν και δεν προσέχουν ότι συμβαίνει γύρω τους, στον ξύπνιο τους οι άνθρωποι ,όπως στον ύπνο τους. Οι ανόητοι, αν και ακούν είναι σαν τους κουφούς : σ'αυτούς ταιριάζει το γνωμικό πως και παρόντες απουσιάζουν. Δεν πρέπει να μιλά κανένας και να πράττει σαν να είναι κοιμισμένος.Ένας και κοινός είναι ο κόσμος για τους ξυπνητούς. Οι κοιμισμένοι ζουν ο καθένας στο δικό του κόσμο. Θάνατος είναι ότι βλέπουμε στον ξύπνιο μας κι όνειρα ότι βλέπουμε στον ύπνο μας>>.
Μπράβο ρε φίλη. Πραγματικά πολλές φορές οι άμεσες τουλάχιστον αντιδράσεις μας εξαρτώνται από μικρά πεταλούδας πετάγματα. Από το αν θα περιμένουμε το snooze στο ξυπνητήρι μέχρι πολύ πιο κρίσιμες αποφάσεις. Συνήθως παρατηρώ τον εαυτό μου, αλλά μου φαίνεται πως η γνώση της ευαίσθητης εξάρτησης από μικρές στιγμούλες μπορεί να με κάνει δυνατότερο και πιο ενεργητικό. Μακάρι να μη ξεχάσω αυτά που τώρα λέω. Μου γεννήθηκε μία ελπίδα ότι μπορώ να νικήσω τον ίδιο μου τον εαυτό.
Παρατηρητής και παρατηρούμενο, ένα και το αυτό;
Ίσως είναι μόνιμη κατάσταση. Το να μπορεί όμως κανείς να αλλάζει τη γωνία θέασής του κατά βούληση ίσως είναι σοφία.
Νάτος πάλι ο Ηράκλειτος στο σχόλιο του εμπρηστή! Μήπως να κάνουμε ένα σύλλογο φίλων; Όταν ήμουν 18 μαζευόμασταν σε κάτι πλατείες με φίλους και μελετούσαμε το Δάσκαλο μέσα από ομιλίες τού ΟΣΣΟ...
λενε,οτι ο παρατηρητης επηρεαζει το παρατηρουμενο.αρα ισως η κατασταση δεν ειναι μονιμη.το αντιθετο θα ελεγα.
αυτη η γνωση της ευαισθητης εξαρτησης των μεταβλητων του αρχικου συστηματος απο στιγμουλες αρα,μεταβαλλει και τον παρατηρητη οποτε κι αυτος με τη σειρα του "μεταβαλλει" και το παρατηρουμενο.νομιζω.
ακομα κι αν τα ξεχασεις εσυ,θα ειναι εδω καταγεγραμμενα και θα σου θυμιζουν τα ιδια τα λεγομενα σου την ελπιδα που γεννηθηκε μεσα σου.
χαιρομαι αν θα σε κανουν ολα αυτα δυνατοτερο.δεν ξερω αν σκοπος μας ειναι να νικησουμε τον ιδιο μας τον εαυτο ή να ερθουμε σε βαθυτερη αρμονια μαζι του.ειμαι υπερ της αρμονιας παντως.τοσο της εσωτερικης οσο και της αρμονικης συνδεσης με το εξωτερικο περιβαλλον γυρω μας και τα στοιχεια που το αποτελουν.το να κατανοησουμε πως λειτουργει ο φοβος μεσα μας και τους μηχανισμους με τους οποιους αμυνομαστε τοσο απεναντι στον ιδιο τον φοβο οσο και στην κατανοηση τους(των μηχανισμων αμυνας εννοω) ειναι πιστευω ενα μεγαλο βημα στην προσωπικη μας πορεια.
το να αλλαζουμε οπτικη κατα βουληση βοηθαει πολυ.οταν ομως αλλαξουμε και δομικα τα χαρακτηριστικα της προσωπικοτητας μας που μας κρατανε δεσμιους τοτε ισως να εχουμε κανει ενα βηματακι προς την σοφια.η οποια παρεπιπτοντως νομιζω οτι ειναι Απειρη.
Υ.Γ τι ειναι το snooze?
Υ.Γ 2 αν ειναι συλλογος φιλων του Ηρακλειτου συμμετεχω.αν ειναι σε συνδιασμο με τα λεγομενα του Οσσο,οχι.δεν τον δεχομαι ιδιαιτερα, αν κι εχει ενδιαφερον.
καλη σου μερα ανεμε.
@"λενε,οτι ο παρατηρητης επηρεαζει το παρατηρουμενο"
Λοιπόν, οι μουσταρδί σελίδες και όχι μόνο αυτές, υποστηρίζουν πως αυτό είναι ένα μεγάλο φιλοσοφικό ψέμα των κβαντομηχανικών.
Εδώ η αρχή αυτής της θεώρησης:
http://thorivox.blogspot.com/2008/06/blog-post_6075.html
Δες αν θες και τη συνέχεια. Υπάρχει σύνδεσμος κάτω κάτω σε αυτή την ανάρτηση.
Κι αν έχεις όρεξη, συνέχισε με το παρακάτω:
http://thorivox.blogspot.com/2008/08/schrdinger.html
Κι εδώ επίσης έχει παραπομπή στο τέλος.
Θα με ενδιέφερε πολύ να μου πεις αν σου φαίνονται λογικά όλα αυτά που πιστεύουν.
@Από κει και κάτω και μέχρι τη λέξη "Άπειρη" συμφωνώ απόλυτα.
@Snooze αν το γράφω σωστά είναι η λειτουργία της επαναλαμβανόμενης αφύπνισης που κάποια ξυπνητήρια έχουν.
@Έχω ακούσει κι εγώ διάφορα για τον ΟΣΣΟ και εδώ και καιρό τον αγνοούσα. Τελικά όταν τελευταία διάβασα πάλι κάτι δικό του τυχαία, κατάλαβα πως είναι όπως όλοι οι άλλοι. Αν δεν τον δεχτείς de facto έχει ισχυρό λόγο. Και τελικά αν κάτι που εκφράζει κάποιος είναι αλήθεια ή σπρώχνει κάποιον προς την αλήθεια ή απλά προκαλεί σκιρτήματα στο μυαλό μας δεν έχει σημασία το τι έχει κάνει στη ζωή του. Αν μπορεί να προκαλέσει πεταλούδας φτερουγίσματα είναι οκ. Βέβαια τον ΟΣΣΟ τον είχαμε ανάγκη κάποτε ως μια παρέα στην αρχή της αναζήτησης. Τώρα πιστεύω ότι με ένα και μόνο στίχο του Ηράκλειτου θα μπορούσαμε να μιλάμε ακατάπαυστα για ώρες χωρίς βοήθεια.
Καλησπέρα.
Δημοσίευση σχολίου